Absolven a Dionisio Pereira

Olas a tod@s:
Pois si, o xulgado da Estrada absolveu a Dionisio Pereira das denuncias presentadas pola familia dun alcalde franquista. Segundo o tribunal o traballo do historiador estaba debidamente documentado. Debo dicir que esta é unha nova que me enche de satisfacción xa que a soa idea dunha condena era pouco menos que un escándalo e un fraude.
Quería tamén dicir que xa me parece bastante escandaloso que se admitan a trámite denuncias parecidas e pregúntome quen vai reparar a honra e o prestixio dun historiador ao que se pretendía xulgar polo simple feito de facer aquelo para o que se formou, escribir historia.
Nas xornadas que se celebraron na nosa vila nunha das mesas tratouse este tema. Alí algunha xente expuxo que os familiares dos represores e verdugos debían ter todo o dereito a acudir á xustiza como calquera outro cidadán e facendo así gala dos dereitos democráticos que os seus familiares non concederon aos represaliados durante o franquismo; viñan dicir que se trataría dunha expresión da "grandeza da democracia". Teño que dicir que non estou eu tan seguro, que poidan acudir paréceme normal outra cousa é que se chegue a xulgar. O xuiz de Cambados dicía nesa mesma charla que os xuíces debían comprobar a fiabilidade dos datos e se a obra en cuestión se axustaba a unha metodoloxía histórica. Eu quedeime coas ganas de preguntar pero tiña que irme e non puiden. A miña pregunta era: ¿ e que capacidade ten un xuiz para xulgar sobre a fiabilidade dun traballo histórico ou de se este se axusta ao método histórico ( tamén cabería preguntar que tipo de escolas ou paradigmas historiográficos serían os permitidos)?. A pregunta non é unha tontería, os xuíces non teñen os coñecementos nin as ferramentas necesarias para xulgar un traballo histórico xa que non son historiadores. ¿Como se pode confrontar dereito e historia sendo dúas ciencias diferentes que pertencen ambas ás denominadas ciencias humanas ou sociais, e que polo tanto non teñen nin a fiabilidade das matemáticas nin as súas teorías poden ser demostradas sen querer dicir isto que non teñan a súa base?. Obviamente a historia é unha construcción do pasado desde o presente, esta construcción faina o historiador manexando datos e elaborando teorías pero claro isto non é física e é imposible aportar o tipo de probas que se poden esixir cando falamos dun roubo ou doutro delicto. Vou pór un exemplo: ¿houbo celtas en Galiza? Esta cuestión é probablemente un dos debates máis importantes na historia galega e as conclusións son diferentes e contradictorias dependendo do autor, fontes empregadas, puntos de partida, etc... . ¿Quere isto dicir que esas obras non sexan históricas ou que non estén correctamente baseadas, en resume, que sexan mentira?. Obviamente non, son diferentes visións dun mesmo problema con respostas diferentes pero argumentadas, argumentacións que deben xulgar a comunidade de historiadores e non un xuíz, o mesmo que teorias físicas como a Teoría de Cordas son xulgadas polos físicos e non por xuices que non teñen os coñecementos precisos.
Fora de todas estas reflexións miñas quero saliantar que tamén é curioso que se salvagarde tanto a liberdade de expresión e de creación de toda a tomatada e telemerda que hai por aí e se teña tanto reparo coa de certos historiadores. Quero ver eu se van xulgar ou prohibir o programa do Losantos por insultar a Zapatero, chamarlle terrorista a Carod e todas as cousas que fai pola mañá. A resposta é non, o mesmo que non se xulgou a ninguén por queimar fotos de Carod e de Ibarretxe pero si aos que queimaron as do rei. Iso si a xustiza é igual para todos e vivimos nun estado de dereito onde o Constitucional é tan imparcial que xa sabe que vai votar cadaquén antes de que o faga, e entón hai que andar coas recusacións a voltas.
Liberdade de expresión e creación si, pero para a telemerda que ao final non molesta e de paso ata nos mantén entretidos; eso si, aos que poidan molestar xa se mirará.