Unha cousa non quita a outra

Olas a tod@s:

Aos dous concelleiros do PP d'Ogrobe imputados no caso das listas electorais de Euskadi ( Alexandre Aguín e Miguel Angel Pérez) levantaronlles as imputacións por falta de probas para mantela. Considera a xuiza que non existen probas suficientes porque as declaracións da funcionaria, que recordemos se confesara autora das falsificacións se ben acusaba ao ex-alcalde de terllo ordenado, non teñen proba algunha para ser respaldadas. Ademáis di a xuiza que en todo caso a falsificacións das firmas fíxoa a funcionaria como ela misma admitiu.

Despois de todo esto parece que xa acabou todo para os do PP e que aquí paz e despois gloria. Eu non son da mesma opinión, que a xustiza lle levante as imputacións por falta de probas non quere dicir que todo teña acabado porque o plano político da cuestión segue estando aí. A xuiza tamén consideraba normal que persoal administrativo encha formular cumplindo ordes pero en ningún caso esas ordes implican que se falsifique unha firma. Segue habendo cousas raras abondo que precisan dunha explicación. Por exemplo: por que se deron outros casos noutros lugares da comarca?, por que funcionarios do concello e pagados por todos cubren formularios de listas do PP durante o seu horario laboral?, que motivos se ninguén lle ordeou cubrir formularios podía ter unha funcionaria para falsificar as firmas?, por que se non houbo mangoneos no concello non se deu nin un só caso fóra do mesmo? e un longo etc. Isto por non falar de que a xestión dos datos das persoas foi manifestamente incorrecta como revelou a sanción da APD. En resume parece que hai bastantes puntos oscuros.

De todas maneiras a non imputación non os exime das responsabilidades ante os electores das que, polo de agora, seguen sen dar cumprida conta. De todas formas o conto ainda non acabou e segue tendo recorrido. Este asunto segue transmitindo certo aire de que " se vai comer todo o marrón" alguén que non parece a única responsable. Que opinades vos?

A Refundación ( parte I)

Olas a tod@s:
Levaba tempo sen escribir por algún que outro problemiña pero xa estou de volta. Corren malos tempos no plano económico por mor da crise que está asolando o sistema económico mundial. Pero tranquilos todos que seica nunha reunión en Washington vinte e pico de xefes de estado e presidentes van a “ refundar o capitalismo” . Non sabemos ainda se entre eses políticos se vai atopar o presidente Zapatero ou non, de todas maneiras non creo que iso supoña un gran cambio nos plantexamentos e estratexias que alí ideen.

Resulta que hai que “refundar” o sistema porque este parece non ter funcionado axeitadamente, pero, cousas da vida, os que o van refundar son os mesmos para os que hai un ano ou dous atrás funcionaba perfectamente e sen problema ningún. Daquela o discurso común era aquel da “bondade e intelixencia do libre mercado”, “canto menos controis máis liberdade ergo máis crecemento económico” ou por usar unha expresión máis nosa: o libre mercado vai na punta da llama. Pois ben toda esta xente acaba de chegar á conclusión de que o sacrosanto mercado precisa dunha maior regulación e de que este está en mans dos cobizosos e dos irresponsables. Algúns xa o pensábamos tempo atrás.

Resulta tamén que polas mesmas cousas da vida todos aqueles que querían reducir ao estado á mínima expresión posible son os mesmos que agora reparten axudas con fondos estatais a bancos e empresas. Claro que estas cousas da vida van traer cola. Vexamos, os partidos conservadores de toda Europa están apoiando nacionalizacións ( por moito que non lle queiran chamar así) e un forte intervencionismo estatal no plano económico. Estas eran algunhas das señas de identidade dos partidos socialdemócratas antes dos oitenta ( despois dos oitenta é dificil ver diferenzas importantes na política ecónomica entre conservadores e socialdemócratas, cecais un maior control estatal pero tampouco se podería calificar de forte) resultando que basicamente esas supostas dúas ideoloxías teñen exactamente as mesmas recetas para solucionar o problema. Traerá cola porque os cidadáns poderían preguntarse para que serve ese bipartidismo instaurado en toda Europa após a II Guerra Mundial cando os dous propoñen o mesmo. Sei que moitos diredes: home, hai diferenzas !. Si, algunha hai pero máis nas formas que na realidade e no fondo, que alguén cite diferenzas importantes entre a política económica de Rato e a de Solbes.

Pois ben quería eu saber como van refundar o capitalismo os antano grandes defensores do neoliberalismo. Estou case seguro que o único que van facer é implementar algunha que outra medida efectista na regulación do mercado pero nada máis. Debemos ter en conta que tampouco convén cabrear moito a aqueles que che dan de comer ou, ¿ quen credes que paga as megacampañas electorais dos grandes partidos occidentais?. Exactamente, aqueles empresarios aos que agora pretenden porlle freo.

Preocupante é que a esquerda, cando falo da esquerda falo da de verdade, non sexa capaz de plantexar alternativas ou mellor dito, que sexa capaz de transmitilas ao nivel que esixe a sociedade de masas actuais. Porque non o esquezamos alternativas estanse construindo, só que fora de círculos moi reducidos non teñen case resonancia. Aí están o Foro Social Mundial e organizacións que fan parte del como ATTAC. Non sei cal é a solución para mellorar a transmisión pero deberíamos comezar por dicir as cousas clariñas e sen medo ningún porque ás veces parece que hai certo medo a criticar as desfeitas do sistema por medo a ser tildado de “radical” e cousas polo estilo.

Creo que os que verdadeiramente van pór as cousas enriba da mesa son os denominados estados en vías de desenvolvemento, con especial mención aos da América do Sul.

Remato animándovos a participar no Foro Social Galego para coñecer esas outras visións, outros discursos e para participar na busca e construcción de alternativas. Aquí vai a ligazón:
www.forosocialgalego.org

A crise económica

The Last Laugh - George Parr - Subprime - subtitulos
Cargado por erioluk

A primeira na fronte ( PP-listas de Euskadi)

Olas a tod@s:

A Axencia de Protección de Datos impuxo unha multa de máis de 60.000€ ao Partido Popular pola inclusión, sen o seu consentimento, de catro veciños d'Ogrobe en candidaturas de Euskadi nas pasadas eleccións municipais. Debemos recordar que o Xulgado de Cambados está instruindo unha causa onde se investiga a posible comisión de delitos de falsedade documental ou delitos electorais.

Pois xa temos aí a primeira na fronte para o PP local e provincial. Agardo que sexa só a primeira pois a min o tema este paréceme bastante máis grave do que semella ser para algúns membros do PP e medios de comunicación afíns. Estamos falando de incluir en listas electorais a persoas sen o seu consentimento para poder enchela. Non sei eu como vai solucionar o tema a xustiza pero sigo a esperar que alguén do PP local e provincial asuma as súas responsabilidades nunha causa onde se está falando de delitos electorais e falsedade documental. Todo isto obviando xa que esta resolución da APD multa ao PP polo manexo e obtención dos datos persoais sen o permiso dos veciños implicados.

Non confío demasiado en que alguén do PP asuma responsabilidades e non o fago porque as declaracións de membros do PP que temos lido sobre o tema van máis no sentido de agacharse ata que todo pase e en botarlle a culpa a alguén. Xa temos falado moito deste tema e a verdade é que non sei que máis se pode dicir, só deixar unha pregunta: Son susceptibles estas listas, construídas de forma fraudulenta, susceptibles de ser anuladas ou con outra multiña, esta posta pola xuiz, xa amañamos todo?

O centolo de ouro e outros relatos

Olas a tod@s:

Andamos preto da Festa do Marisco, e como todos os anos comezan as liortas sobre a organización do evento e a súa calidade. A Festa é unha fonte importante de ingresos para moitos veciños e a súa organización nunca está exenta de certa polémica política e das comparacións con citas pasadas. Ata aquí todo responde á normalidade. O que xa non parece tan normal é certa sensación de desorganización e de caos que, ao parecer, transmite o goberno local na organización da Festa.

Certamente algunhas argumentacións son claramente catastrofistas e non responden mais que a unha realidade que algúns desexan firmemente pero está bastante lonxe de producirse. Refírome, claro está, ás apocalípticas declaracións do noso EX ao diario de Arousa. Semellaba este home unha sorte de Juán moderno anunciando pouco menos que o apocalipsis, só que, a diferencia do profeta bíblico, poñía data e responsables claros de tan funesto final. Segundo o EX o goberno xa acabou co Tiro e o seu próximo obxectivo é acabar coa Festa do Marisco. Tendemos a esquecer que o Tiro ten problemas debido á contaminación detectada pola Consellería de Medio Ambiente e que a súa celebración pasa polo cumplimento das resolucións adoptadas pola administración. O caso é que "os que queren acabar con todo" ( léase goberno local) teñen segundo o EX a Festa do Marisco no seu punto de mira.

É evidente que ninguén quere acabar cunha Festa que supón fortes ingresos para a economía local e tamén é evidente que este apocalipsis está lonxe de producirse.

O problema do goberno local é a súa evidente desorganización no referente á Festa deste ano. O episodio máis claro é a historia das adxudicacións dos centolos de ouro. Certo é que ,como di o goberno, o Consello Sectorial é un órgano consultivo e que as decisións as toma o Concello. Pero non é menos certo que convocar a un órgano para que se pronuncie sobre a quen darlle o centolo de ouro cando o goberno xa elixiu e anunciou aos premiados é unha tontería. O curso correcto das cousas era anunciar aos premiados despois da reunión do Consello Sectorial ( que para iso o temos) e non antes como se fixo. Dáse unha apariencia de caos e desorganización ademais de certa "chulería" que ben puido non terse dado. Escoitar ao Consello Sectorial e despois anunciar aos homenaxeados non tiña máis dificultade nin máis problema polo que inexcusable unha maneira tan torpe de actuar.

Está transmitindo o tetragoberno unha imaxe de desorganización clara nos últimos tempos que perxudica a súa labor e xera desconfianza nos veciños. Non sei cal é o motivo pero non parece moi aventurado crer que ten algo a ver coas relacións entre os grupos que conforman o goberno. Parece este o motivo porque o ano pasado non se deu esta imaxe de desorganización e, este ano onde as relacións entre os grupos do goberno xa están claramente danadas, si se está dando esta imaxe. Gustaríame saber a vosa opinión sobre o motivo desta desorganización se credes que a hai.

Pode responder o goberno que en realidade non existe tal desorganización e que tomaron as decisións onde as tiñan que tomar e nada máis. Pero claro: A muller de Cesar non só ten que ser honrada, tamén ten que parecelo ( César dixit). Ademais as formas empregadas no asunto dos centolos parecen ter máis a ver con gobernos pasados que coa imaxe que o tetragoberno quere transmitir.

Fracturas no BNG

Olas a tod@s:

Levaba ameazando treboada desde hai tempo no BNG. O Movemento pola Base ( corrente crítica do BNG) anuncia que non vai participar na Asemblea Extraordinaria do BNG e o Encontro Irmandiño ( corrente crítica do BNG) tamén se plantea a súa participación. As dúas correntes obtiveron arredor do 30% dos votos na anterior Asemblea Nacional. Deixovos aquí as súas argumentacións:

As circunstancias políticas e urxencias electorais recomendan a celebración dunha asemblea con carácter extraordinario e limitada só aos aspectos imprescindíbeis para cumprir cos mandatos estatutarios previos aos procesos electorais e non acometer debates de teses de fondo nin tensar á organización con procesos internos como sería a elección dunha nova dirección.
A inminencia das eleccións, debe facernos afirmar e proclamar que é o momento de xuntar esforzos, recuperar apoios e reavivar ánimos que dean ao BNG un resultado electoral que permita levar a cabo as políticas autenticamente transformadoras que sempre defendemos.

É difícil de entender que, estando de acordo en adiar debates de fondo para o próximo ano, se se quere facer da A.N. o primeiro acto de afirmación electoral, se faga un calendario e un regulamento que impiden a participación directa e efectiva da militancia, centrando o debate das asembleas comarcais en cuestións regulamentistas forzando unha confrontación, máis ou menos dura, para elixir uns delegados que non se sabe moi ben que función teñen nunha asemblea como a que imos celebrar para designar un candidato que ninguén cuestiona e para unhas poucas reflexións básicas para orientar o traballo do BNG no goberno para os catro próximos anos.
O calendario e regulamento que se propón por parte da maioría da Executiva e posteriormente do Consello Nacional, só se explica dende unha profunda desconfianza da base militante e como un primeiro exercicio práctico para ensaiar o control sobre o BNG para procesos futuros.

Ler máis na páxina do Encontro Irmandiño

O Movemento pola Base anunciou publicamente o pasado sábado 13 de setembro (unha vez aprobado o regulamento pola maioría do Consello Nacional) que non participará nesta "Asemblea Nacional Extraordinaria", por entender que se está a limitar a participación da maioría da militancia, que verá negada a súa voz en favor da da corrente maioritaria. Ademais, esta asemblea carecerá de debate político real sobre a xestión do BNG na Xunta e as propostas para a próxima lexislatura, ao presentarse un documento ao que a militancia non pode facer aportacións, nin tan sequera a que pase o filtro da elección de delegados.

Ler máis na páxina do Movemento pola Base

Aquí éche unha cousa, alá é outra (tomaduras de pelo)

Olas a tod@s:

Están nos xornais un día si e outro tamén a voltas co AVE. O máis que famoso tren é un dos asuntos principais na axenda política. Para o PP como recurso para desgastar ao goberno por cousa dos retrasos, para o PSOE como forma de amosar o suposto compromiso que teñen con Galiza, para o BNG como exemplo claro da marxinación de Galiza polo poder central; o tren centra gran parte do descurso político galego. Ata aquí nada resulta moi sorprendente pero o que máis me chama a atención é as mostras que nos dá o tema do rara que é a política galega.

Hai pouco o Parlameno Galego aprobaba unha resolución para demandar unha comisión mixta Parlamento Galego/Fomento que se encargaría de vixíar o cumplimento dos prazos e as obras do AVE galego. Esta resolución aprobouse por unanimidade no Parlamento Galego e foi onte discutida alá en Madrid. Pois ben resulta que a subcomisión non sae adiante porque o PSOE e a ministra de fomento non queren. Ou sexa o PSOE di que si, o PSOE di que non. Alguén de vos dirá que unha cousa é o PSdG e outra o PSOE pero esto tamén conleva outros problemas: ¿ os deputados do PSdG en Madrid por que votan diferente do que votan en Galiza?. Teño unha doble resposta: o PSdG depende totalmente de Madrid e non ten discurso propio, os deputados galegos do PSdG saben que os seus votos en Madrid non lles quitan votos en Galiza.

Segundo o sistema electoral español os deputados serían os representantes dos electores das circunscripcións polas que foron elexidos. Como xa teño dito algunha vez en Galiza non votamos nin a Rajoy nin a Zapatero, escollemos aos representantes que se presentan pola nosa circunscripción ( provincia). ¿ Entón por que os deputados galegos do PSdG non votan o mesmo que o PSdG no Parlamento Galego se están no Congreso represantando aos cidadáns galegos que os votaron?. Como dicía liñas atrás estes deputados saben que a xente lles da igual o que voten ou non xa que a maioría da xente non sabe nin quen son xa que están convencidos de que votan a Zapatero.

E así nos vai, o PSdG non ten nin un mínimo de autonomía ao respecto de Madrid, esquecendo así que están aí en representación da cidadanía galega non da de Murcia ou Guadalajara. Mentres os partidos cataláns forman unha fronte común para demandar un sistema de financiamento mellor para Catalunya ( incluido o PSC que ameazou con que os seus deputados non ían votar os presupostos), en Galiza seguimos estando representados por xente que nun lado vota unha cousa e noutro outra e que se esquece que é ante a cidadanía galega onde teñen que render contas.

Mención aparte merece a Ministra de Fomento, única na historia da democracia española en ser reprobada no Senado e de quedar a 2 votos de selo tamén no Congreso. O de esta señora é de chiste e ainda así nin dimite nin a dimiten pese a dicir barbaridade tras barbaridade e idiotez tras idiotez. A resposta que lle deu ao deputado do BNG onte é a repanocha. Jorquera preguntoulle polo estado das obras entre Ferrol e A Coruña e a ministra respondeu: "Todo el recorrido ferroviario entre A Coruña y Vigo está en obras o en servicio". Como estarán as obras do famoso AVE se este personaxe non sabe que Ferrol non está entre Vigo e A Coruña. Pero claro desto non se libra tampouco o BNG que foi quen a salvou da reprobación a cambio dunha chea de cousas das que polo de agora non temos nin noticia.

Creo que vai sendo hora de que os galegos nos plantexemos se queremos xente que nos represente a nós ou "cantamañanas" que din aquí unha cousa e alá outra, se queremos xente que defenda os nosos intereses ou que se pleguen aos intereses do goberno central esquecendo quen os escolle, se queremos avanzar ou se queremos seguir sendo o que parece somos hoxe para algúns, a última merda ( con perdón).