Absolven a Dionisio Pereira

Olas a tod@s:
Pois si, o xulgado da Estrada absolveu a Dionisio Pereira das denuncias presentadas pola familia dun alcalde franquista. Segundo o tribunal o traballo do historiador estaba debidamente documentado. Debo dicir que esta é unha nova que me enche de satisfacción xa que a soa idea dunha condena era pouco menos que un escándalo e un fraude.
Quería tamén dicir que xa me parece bastante escandaloso que se admitan a trámite denuncias parecidas e pregúntome quen vai reparar a honra e o prestixio dun historiador ao que se pretendía xulgar polo simple feito de facer aquelo para o que se formou, escribir historia.
Nas xornadas que se celebraron na nosa vila nunha das mesas tratouse este tema. Alí algunha xente expuxo que os familiares dos represores e verdugos debían ter todo o dereito a acudir á xustiza como calquera outro cidadán e facendo así gala dos dereitos democráticos que os seus familiares non concederon aos represaliados durante o franquismo; viñan dicir que se trataría dunha expresión da "grandeza da democracia". Teño que dicir que non estou eu tan seguro, que poidan acudir paréceme normal outra cousa é que se chegue a xulgar. O xuiz de Cambados dicía nesa mesma charla que os xuíces debían comprobar a fiabilidade dos datos e se a obra en cuestión se axustaba a unha metodoloxía histórica. Eu quedeime coas ganas de preguntar pero tiña que irme e non puiden. A miña pregunta era: ¿ e que capacidade ten un xuiz para xulgar sobre a fiabilidade dun traballo histórico ou de se este se axusta ao método histórico ( tamén cabería preguntar que tipo de escolas ou paradigmas historiográficos serían os permitidos)?. A pregunta non é unha tontería, os xuíces non teñen os coñecementos nin as ferramentas necesarias para xulgar un traballo histórico xa que non son historiadores. ¿Como se pode confrontar dereito e historia sendo dúas ciencias diferentes que pertencen ambas ás denominadas ciencias humanas ou sociais, e que polo tanto non teñen nin a fiabilidade das matemáticas nin as súas teorías poden ser demostradas sen querer dicir isto que non teñan a súa base?. Obviamente a historia é unha construcción do pasado desde o presente, esta construcción faina o historiador manexando datos e elaborando teorías pero claro isto non é física e é imposible aportar o tipo de probas que se poden esixir cando falamos dun roubo ou doutro delicto. Vou pór un exemplo: ¿houbo celtas en Galiza? Esta cuestión é probablemente un dos debates máis importantes na historia galega e as conclusións son diferentes e contradictorias dependendo do autor, fontes empregadas, puntos de partida, etc... . ¿Quere isto dicir que esas obras non sexan históricas ou que non estén correctamente baseadas, en resume, que sexan mentira?. Obviamente non, son diferentes visións dun mesmo problema con respostas diferentes pero argumentadas, argumentacións que deben xulgar a comunidade de historiadores e non un xuíz, o mesmo que teorias físicas como a Teoría de Cordas son xulgadas polos físicos e non por xuices que non teñen os coñecementos precisos.
Fora de todas estas reflexións miñas quero saliantar que tamén é curioso que se salvagarde tanto a liberdade de expresión e de creación de toda a tomatada e telemerda que hai por aí e se teña tanto reparo coa de certos historiadores. Quero ver eu se van xulgar ou prohibir o programa do Losantos por insultar a Zapatero, chamarlle terrorista a Carod e todas as cousas que fai pola mañá. A resposta é non, o mesmo que non se xulgou a ninguén por queimar fotos de Carod e de Ibarretxe pero si aos que queimaron as do rei. Iso si a xustiza é igual para todos e vivimos nun estado de dereito onde o Constitucional é tan imparcial que xa sabe que vai votar cadaquén antes de que o faga, e entón hai que andar coas recusacións a voltas.
Liberdade de expresión e creación si, pero para a telemerda que ao final non molesta e de paso ata nos mantén entretidos; eso si, aos que poidan molestar xa se mirará.

Dúas peticións dun lector que podemos compartir

Olas a tod@s:
Hoxe vou falar sobre dúas temas diferentes que me fixo chegar un de vos ao correo deste blog. Como sempre estou encantado de que queirades participar neste proxecto que considero é de todos os que o facedes posible cos vosos comentarios, ideas e suxerencias.
O primeiro tema ten que ver coa "guerra" entre a asociación Conroibo e a Confraría. Debo advertir que este tampouco é un tema que domine e que é moi probable que cometa erros ( como tantas outras veces) polo que vos pido a vosa opinión e as vosas correccións para co diálogo poder formarnos unha mellor opinión.
Como primeiro punto quero dicir antes que tentarei alonxar este tema dos personalismos nos que se cae cando se oe falar del na rúa ou nos xornais. Parece ser que o problema está no concepto de "pesca deportiva", de se ese concepto se cumpre e de ese posible incumprimento perxudica aos profesionais do sector pesqueiro. É indubidable que a pesca deportiva é unha actividade tradicional do lecer na nosa vila, pero ao mesmo tempo
tamén é indubidable que a pesca deportiva é empregada como método para encubrir furtivismo e foino moito máis no pasado.Debo dicir que se tivese que escoller entre lecer e un sector económico como o pesqueiro xa moi danado no prano social e de rendabilidade, escollería o sector económico e non o lecer. Agora ben tampouco considero que sexa irremediable a elección xa que pode atoparse unha solución de consenso. Para isto compre evitar caer nos reproches personalistas entre as partes e tratar os temas con seriedade e non con proclamas demagóxicas nos medios. Eu creo que o primeiro punto consiste en diferenciar o lecer do que é unha profesión e unha actividade. Considero isto moi importante xa que, a miudo, non se identifica socialmente ao sector primario como actividades económicas e profesionais senón como algo que está aí para que todos rebañemos algo del. Por tanto, sendo certo que o lecer se practicou desde "tempos inmemoriais", tamén debemos diferenciar a diversión da fonte de ingresos de moitas persoas para as que o mar é o seu traballo. Só podo dar un consello, debemos educar ás persoas a respetar ao mar como ámbito de traballo duns profesionais xa se acadamos isto a pesca deportiva será iso, unha actividade de lecer que non busca a rendabilidade económica nin a venda ilegal das súas capturas polos bares e polas casas e supoño que se irá pescar polo pracer de facelo e non coa intención de pescar o mesmo ca un mariñeiro ( todos coñecemos a algún veciño que fai pesca deportiva pero para gañar cartos, facendo logo "pesca profesional"). Xa avisei que non tiña moitos coñecementos sobre o tema así que agora tócavos opinar.
O segundo tema era a miña opinión sobre A Meca e o seu caracter político. Vou facer extensible a reflexión ao PG porque me parece que teñen moitos puntos en común. O tema deste tipo de partidos en Ogrobe é xa proverbial, todos teñen algúns puntos en común: nacen sempre froito dalgún lío nos "grandes" partidos, non aclaran case nunca a filiación ideolóxica escudándose na actuación unicamente local e sorprendentemente soen insultar á política contrapoñendoa aos intereses dos veciños ( o típico de nos non facemos "política", con tono pexorativo, senón o bo para a vila ou os veciños). Xa outras veces me teño manifestado en contra deste tipo de opcións xa que son campo aberto a futuras corrupcións, líos e transfuguismo ao carecer de mecanismos de control cos que si contan os grandes partidos ( falando en claro non hai dirección nin organismo superior ao que pedir contas nin outros ámbitos electorais onde poidan ser "castigados"). Outro dos grandes problemas é que soen pecar dun excesivo localismo sendo dificil que teñan programas para niveis superiores como comarcas,deputacións... dos que dependen moitos dos ingresos e servizos dos concellos actuais así como a solución a máis dun problema. E ainda me fai desconfiar máis o feito de que carezan nominalmente de ideoloxia (na praxe isto non é posible) xa que acaban sendo amalgamas de persoas que proveñen de partidos diferentes e que na teoría ideoloxicamente non poderían estar no mesmo lugar. Isto último preocúpame porque moitas veces parece que só se busca proseguir cunha carreira política polo feito de estar en política e disfrutar pois de certo poder, fama ou calesquera outras cousas ( todos podemos poñer algún exemplo). Por exemplo o PG presentábase na vila falando de Galiza, de CiU e de nacionalismo moderado, mentres que na Coruña era "PG de La Coruña", realizaba todo en español, falaba de Galicia e da UCD. Este tipo de proxectos parécenme perversos e considero que só buscan obter poder a calquera custe e tentando enganar aos electores, porque ao fin son o que son "chiringuitos personalistas".
Espero ter cumprido coas peticións e agardo que me fagades chegar máis.

O raposo para coidar as galiñas ( somos do que non hai)

Olas a tod@s:
Levo eu uns días abraiado con algunhas das cousas que vexo na prensa, escoito por aí ou me conta alguén. Ultimamente xa non sei se son eu parvo, se me queren facer ou se resulta que, en realidade, hai uns señores moi listos que pensan que os demais somos parvos ( debo dicir que me inclino por esta última opción). Resulta que desde hai uns días hai uns señores que andan demandando un novo PXOM para xa. Esto non é raro pois é obvio que a situación que se ten xerado na vila no tema do urbanismo non é do agrado de ninguén, pero claro resulta que un mira as fotos dalgún dos pro-PXOM ( vaia tamén se pode dicir coas siglas PP, que cousa curiosa) e entón xa vai entendendo algo máis do asunto. Ademais resulta que A Meca di que esta plataforma se podería adherir a ese Consello local de urbanismo xunto con outros profesionais do sector inmobiliario. Esto paréceme a min que se pode denominar " pór aos raposos a coidar do galiñeiro", non digo eu que os profesionais non teñan que opinar sobre urbanismo pero si que opino que o deben facer na mesma medida que calquera outro veciño pois o urbanismo, como tantas outras cousas, é un asunto de todos. O que pasa é que, claro, se consultamos sobre onde se pode construir a todos os que viven de construir o resultado pode ser ,cando menos, malo. Por esta mesma razón non se lle dá poder ás victimas dun delito de pór as penas aos culpables porque senón ainda viviriamos baixo o tan coñecido "ollo por ollo".
Xa hai tempo se me acusou de crer que o mundo inmobiliario era unha mafia por outro artigo neste blog e sei que corro perigo de que se me volva dicir o mesmo tras este. A verdade é que non creo que todos os constructores sexan uns mafiosos pero si que creo que o mundo inmobiliario agochou tras de si numerosos fraudes, estafas, roubos e "ladronadas" varias. Parece ser que ultimamente numerosas noticias me están dando a razón pero iso non é porque sexa unha caste de Oráculo de Delfos senón porque todo o mundo sabe do diñeiro negro que se move no mundo inmobiliario.
Pois ben, ¿son a algúns personaxes de dubidosa valía que vemos nas xuntanzas desa plataforma aos que lle debemos facer caso no tema este do urbanismo?, ¿ son eses que cren que non hai mellor chan que o urbanizable os que teñen que decidir onde se construe ou non, para logo facer cartos construindo nos mesmos lugares que aconsellen urbanizar os que teñen que decidir como vai ser a nosa futura paisaxe?. Coido que non e agardo non ser o único.
Pero claro todos estes movementos tamén inducen a outra reflexión, o PP ( esta vez refírome ao partido) organiza os seus recursos para facer oposición trás deixar atrás (polo momento) os escandalos das listas sen ningunha dimisión. O que pasa é que, claro, vai ser complicado que movan auga neste tema aqueles aos que a Garda civil lles entrou no concello polo urbanismo. ¿Ou non?
De todas maneiras moitas das organizacións empresariais mecas tamén son partidarias do deixar facer e dun urbanismo e dun turismo do século XIX ou XX pero non do XXI. Digo esto porque as peticións son campos de golf, portos deportivos e asfalto e máis asfalto. Eu estou cansado de que no nome do Deus Turismo se permita facer calquera barbarie urbanística porque levamos moitos anos así. Pero claro moitos destes profetas non teñen nin idea dos cambios que se están a producir no sector. Resulta que cada vez son máis as persoas e organizacións que apostan por un turismo máis relacionado coa natureza e fuxindo dos modelos de sol e praia. Isto é así porque resulta complicado competir niso con outros lugares do Estado pero tamén porque a xente xa busca algo máis nas súas vacacións. Ademais tamén resulta que o turismo español está perdendo "clientes" por mor da competencia de Túnez e sobre todo Croacia que se están convertendo en verdadeiras potencias turísticas do sol e praia. Esto non o digo eu, é un informe da UE e é a opinión de moitos xeógrafos e economistas especializados no turismo.
Pero nos tranquilos, que aínda con tanto raposo algo no galiñeiro quedará, ¿Ou non?

Uns contan, outros non. ¿Alguén o entende? ( viva el progresismo)

Olas a tod@s:
Estaba eu estes días tomando o café cando leo nos xornais un par de noticias coas que me escandalicei e, entón, decidín comentárvolas a ver o que vos parecen.
A primeira é a que dá nome a este artigo e fai referencia ao tema do voto emigrante. Ven leo nos xornais algo que xa sabía que se se contabilizaran os cidadáns con dereito a voto residentes no exterior, Galiza contaría con 5 deputados máis. Isto xa se sabía hai tempo e non é nada novo ( o que eu non sabía é que foran 5) , pero resulta que a noticia ven a conto porque foi unha pregunta do senador do BNG Francisco Jorquera ao Mtro. do Interior, Rubalcaba. O conto ven sendo que imos perder un deputado polo descenso da poboación porque os residentes no exterior non contan e dixo o Rubalcaba que si que era isto unha incongruencia pero que entón había que reformar a Lei Electoral para subsanala e que había que reformala cun acordo amplo ( xa vos dixen cal é a miña opinión sobre o que nos espera coa " reforma electoral con acordo amplo" ou pacto PSOE-PP en lingua vulgar). Pero é que o conto non acaba aí, resulta que os residentes estranxeiros, que non poden votar, si que contan para o reparto dos deputados. Ou sexa que os que votan non contan e os que non poden votar si, vaia conto do carallo ou "a mi que me lo expliquen ". Todo isto despois de que o PSdeG xa nos anunciara que ían ampliar o dereito a voto dos emigrantes de xeito que van poder votar Martin Sheen e ate Nikki Lauda, que soa raro pero é neto de Juán Lauda de Nogueira de Ramuín; tamén o van poder facer as fillas de Raul Castro, o presidente de Uruguai e unhas cantas ducias de miles máis. Pero iso si, o de votar en furnas ou o de se é lexítimo que xente que nunca viu aquí escolla concelleiros nas municipais e tal non se vai discutir por agora que éche unha cousa complexa, manda truco. O que pasa é que os votos da emigración son o que sempre foron: un "caladoiro" importante e facilmente manipulable para o partido que goberna na Xunta ou no Estado. Entón que voten pero sen esaxerar que diría o outro.
A segunda noticia ten que ver co que vai entre parénteses no título e fai referencia á última ocorrencia do progresismo hispano ( tamén coñecido como "spanish third way" pola famosa vía aquela do Blair and Co.). A ocorrencia consiste en introducir como progresista unha medida netamente neocon e moi allea á tradición socialdemócrata europea, esta medida é o retraso "voluntario" da idade de xubilación. Poño entre aspas o de voluntario porque resulta que por cada ano que se retrase a xubilación crece a pensión un 3% e polo tanto os traballadores que menos cobren e teñan unha pensión baixa polo tanto xa saben o que lles queda: traballar e 3%, traballar e 3% e así acumular para disfrutar dunha mellor pensión, pero iso si, nun prazo máis pequeno xa que igual só chegan aos 72 anos ( co que traballarían 5 anos máis para ter un 15% máis de pensión durante só dous anos, un negocio redondo que di o outro). Isto ven resultando que é progre e ademais se se che ocorre dicir algo xa che espetan o consabido: e se non como se vai manter a seguridade social ou ti non ves que demograficamente somos cada vez máis vellos e duramos máis?. Pois ben ademais resulta que os empresarios non van ter que cotizar por estes traballadores que retrasen a súa xubilación ( os mozos imos ter que agardar algo máis para ser contratados). Pero iso si, é progresista, porque trátase de manter o sistema de pensións ( e eu de toda vida pensando que os progresistas eran os que buscaban avanzar na xustiza social, dereitos ... e os conservadores eran aqueles de manter). Entón deduzo que o progreso venche sendo recortar os dereitos dos traballadores para manter un sistema no canto de buscar outras solucións ou de mudar ( moderadamente, iso si, que non falamos de revolucionarios perigosos o sistema), un progresismo do carallo. Resulta que mentres tanto seguimos unificando tramos na imposto sobre a renta e polo tanto diminuindo as diferencias do que teñen que aportar ao estado os que máis cobran e os que menos, facendo xenerosas exencíons fiscais para futbolistas e empresarios estranxeiros, deixamos que só o Real Madrid lle deba máis de 20.000 millóns dos antigos a Facenda ( xa non vos digo se contamos toda a 1ª división), etc.
Este veñen sendo os progresistas, sempre buscando o progreso e tal. Pero claro un recorda logo a Paul Lafargue que a finais do século XIX dicía que os traballadores non debían reclamar o dereito ao traballo senón o dereito ao ocio. Froito doutros moitos pensadores, revolucionarios e, sobre todo, da clase traballadora conqueriuse o dereito ao ocio encarnado nas horas libres, días libres e na xubilación ao longo da segunda metade do século XX. Se agora facemos isto no século XXI non vexo eu onde anda o progreso ese que nos anuncian. Pobre Lafargue, dous séculos máis tarde e ainda andamos así. A todo isto, dos sindicatos ainda non temos noticia( tampouco deberon ler a Lafargue) e non sei eu se teremos.
En resume, a cousa do progresismo non ven sendo o progreso do sistema ( outro día fálovos do chamado "sistema nórdico" e comparades).
Post Scriptum: Ahhhh, pobre de nós se logo nos pillan os conservadores porque se os progres son así...

Axudas para neoinformáticos ( e algún xogo)

Olas a tod@s:
Moit@s d@s que ledes este blog seredes cracks da informática pero de seguro que moitos outros non. Por iso decidín que cada certo tempo porei enlaces a programas útiles e interesantes dos que me falen ou tope por aí. Todos os programas que porei serán de software libre porque me parece unha maneira de traballar e unha forma de coñecemento novedosa, moi interesante a que se lle debe prestar apoio. Algún amigo meu debe de estar rindo a cachón mentres le este post pero que lle imos facer... .
O primeiro programa que vos invito a empregar é o SMPLAYER, é un reproductor de video que reproduce absolutamente todo, fácil de empregar, sen ter que instalar nada máis e que acaba cos problemas que moitos podedes ter para ver series con subtítulos ou en dúal. Podédelo descargar aquí.
O segundo programa é o Pidgin. Este é un messenger no que se pode estar conectado a varias redes a un tempo. Moitos empregan o MSN pero outros empregan o google talk, o de yahoo... . Con este poderedes falar cos usuarios de todas as redes á vez sempre que teñades conta nelas ( o cal é gratuíto). Por exemplo, eu teño amigos no MSN e no Google Talk e con este messenger podo falar con todos a un tempo sen ter que ter os dous ( ademais tamén vos libraredes das condenadas publicidades do MSN). Podedes descargalo aquí.
Por último vouvos deixar un xogo ao que me levo viciando toda a semana, o Frets of Fire. Este xogo é un clon libre do Guitar Hero da Playstation do que algún oiríades falar xa. O xogo consiste en tocar a guitarra eléctrica co teclado do ordenador. Coas teclas f1,f2,f3,f4 e f5 pulsaremos os trastes (por así dicilo) e co enter tocaremos as cordas. Como vedes na foto hai que agarrar o teclado dunha forma "particular". O xogo ven con algunha canción pero se queredes baixar máis non hai problema só poñendo frets of fire songs no google ou no emule atoparedes moitas cancións para darlle caña. Avísovos que engancha!!! Se tedes un teclado inalámbrico entón xa podedes "vaghear" como locos.Se queredes ver exemplos poñede Frets on fire no Youtube e xa veredes. O xogo podedes descargalo aquí.
Irei poñendo máis cousas coma estas se vos parecen útiles, se coñecedes programas de software libre que vos parezan útiles poñédeos.
Por certo, como de ben nacido é ser agradecido, moitas grazas a Sugar por descubrirme estes programas e o mundo do software libre en xeral.

Tuneando a democracia

Olas a tod@s:
Levaba algúns días sen escribir porque non se me ocorría de que facelo pero escoitei na radio unha noticia que facía referencia ás propostas do PP de mudar a lei electoral e alá imos.
Facía no título referencia á demagoxia porque creo que o discurso que se fai neste tema ten moito disto. Este tipo de propostas ainda non se fixeron nunca en serio ainda que, desde distintos medios de comunicación, se ven preparando o terreo desde hai tempo. Pero resulta que agora o PP leva a reforma do sistema electoral no seu programa para as próximas eleccións xerais. Estas reformas que se levan publicitando desde hai tempo teñen un obxectivo final claro: a instauración dun ferreo modelo bipartidista que busca a alternancia no poder de PP e PSOE. Obviamente isto conleva a súa vez unhas consecuencias claras: a desaparición na praxe de calquera tipo de poder ou influencia das forzas nacionalistas e de IU. Pero claro resulta que o gran beneficiado é o PP, o partido que a propón ( xa é casualidade ¿non?). Digo isto porque a ninguén se lle escapa que o aillamento no que se instalou fai moi dificil que acade apoios para gobernar alá onde non teña maioría absoluta. Este aillamento que o PP atribúe ao sectarismo "de la izquierda y el nacionalismo" non é máis que o froito dunha política de renunciar aos votos nas nacións sen estado a cambio de arrebatarllos ao PSOE no resto do estado.
Opino que estas propostas son tremendamente demagóxicas xa que se aproveitan do descoñecemento da poboación do sistema electoral e se revisten dunha caste de "paradigma do xusto". Normalmente falamos de alcalde máis votado polos cidadáns e cousas así, isto ainda que poida parecer correcto, non o é. O alcalde non é escollido polos cidadáns ( ao igual que o presidente galego ou o español) senón polos concelleiros escollidos por estes. Por iso realmente non se pode falar de alcalde máis votado, só de partido ou lista. Ademais debemos recordar que non se esixe ter a maioría dos votos cidadáns senón a maioría dos votos dos concelleiros ou deputados, ainda que pareza unha diferencia menor non é así xa que, pode ter un partido a maioría dos votos pero non ser quen de conformar unha maioría de concelleiros ou deputados coa que formar goberno. Por todo isto os pactos son perfectamente éticos e legais no sistema democrático español. Agora resulta que din que debe ser alcalde o máis votado pero nunca se aclara como vai a gobernar este alcalde sen ter a maioría de concelleiros. Moitos diredes: pois gobernando en minoría, isto é certo pero resulta que causaría iso que en teoría se tenta evitar coa reforma: gobernos inestables. Hai outras propostas como segundas voltas e cousas polo estilo. Normalmente poñénnolas como paradigma democrático pero o certo é que causan tamén numerosos problemas, só hai que botar unha ollada a Francia onde os cidadáns tiveron que escoller entre dereita e ultradereita non hai tanto. O certo é que estes sistemas condean a cidadáns a non poder votar o que queiran só por ter sido menos nunha primeira fase electoral.
Expostos todos estes argumentos, hai máis pero entón ía parecer isto a Biblia, resulta claro para min que o que se agocha é unha proposta demagóxica que consiste en tunear o sistema electoral para acabar cos problemas que ten o PP para formar gobernos pola súa nula capacidade negociadora e polo aillamento ao que se somete co seu discurso centralista e reaccionario. O curioso é que para estes pódese cambiar a lei electoral sen problema pero da Constitución nin falar que esa xa a deu Yahve no monte Sinaí.
Tampouco hai que descartar un entendemento co PSOE nun futuro para mudar todo isto e instalar un bipartidismo de laboristas e conservadores ou de democratas e republicanos, e claro, aos demais que nos den polo saco. Moitos diredes que o PSOE non querería; estou de acordo agora pero ao PSOE tamén lle convén en moitos lugares e xa sabedes que o progresismo é directamente proporcional á aritmética electoral, senón que llo digan ás transferencias paralizadas porque xa queda pouco para as eleccións.

Os "neotolerantes", Josep Lluis e un servidor

Olas a tod@s:
Onte quedaron retratados no programa "Tengo una pregunta para usted" moitos destes "tolerantes" que cada vez abundan máis por estes lares. Son "tolerantes" porque entenden a "tolerancia" como o que se ten respecto doutra persoa sempre que esta non cuestione ningunha das cousas que eles entenden como inamovibles, xa que se se cuestiona algún destes principios " sacros e inamovibles" entón acabouse a tolerancia, o respeto e a educación. Seguro que moitos vistes o circo que lle montaron a Carod Rovira. Ningún dos outros políticos foi denominado polo seu nome, este honor correspondeulle a Carod que foi chamado Jose Luis dúas veces. Todo isto despois de que el dixera que o seu nome era Josep Lluis non José Luis. Pero ademais a "excusa" das dúas persoas foi que non sabían catalán ( unha incluso dixo que nin ganas tiña de saber). Pois ben esta é a actitude destes novos "tolerantes": o catalán, o galego ou o euskera están ben pero sempre que non se queiran comparar ao " único e verdadeiro vehiculo de expresión", o español. Por iso hai todas esas protestas coas leis de normalización linguística e todas esas caralladas de que o español está en perigo en Galiza ou en Catalunya. Porque resulta que a ver por que un profesor ten que saber galego en Galiza, que é discriminatorio e non se sabe que tonterías máis. Da igual que o galego sexa unha lingua en pé de igualdade, a propia de Galiza ou que sexa cooficial, que os estudantes teñan o dereito a ser examinados en galego ou que sexa unha obriga normal coñecer a lingua dos lugares onde un exerce. Queredes saber a causa? Esta é simple para todos estes "neotolerantes" o galego, catalán ou euskera non son linguas iguais a calquera outra, son linguas que están ben pero mentres sexa para falar na casa ou de tapadiño pero nada de que sexan iguais ao español porque estamos en España e aquí o que hai que saber é o español. Por iso o que importa é o español e o inglés ( como se falar galego ou calquera outra lingua impedira o coñecemento de máis delas) e o demais son tonterías. Pero o problema non é xa só que estes "neotolerantes" crezan cada día ou que sairan onte na tve senón que moitos asistirían nas súas casas con ledicia vendo como estes individuos eran maleducados asentindo e sendo felices por " dejarle las cosas claras al catalán ese" e polo tanto facendo da incultura bandeira española. Porque ao final é eso, o que hai é moita incultura e moito tonto que se cre que que o galego e a nosa identidade cultural é unha cousa de risa, unha cousa boa para comer empanada nunha festa pero en ningún caso unha cultura e unha lingua en pé de igualdade coa española.
Pero non vos preocupedes, eles son tolerantes; abren blogs onde só poden falar eles e denuncian aos que lles molestan, permiten que falemos en galego pero sempre sen tentar compararnos, permiten que sexamos nacionalistas sempre que non cuestionemos para nada a súa idea de España, permiten que teñamos deputados pero eso si nin se nos ocurra falar da constitución que esa foille dada a Moisés no monte Sinaí e ate que volva dar outra non hai máis que falar, mesmo podemos facer referendums pola UE ou a OTAN ( e mesmo repetilos ou obviar os resultados se non lles gustan) pero se se nos ocurre preguntar algo que perturbe al Imperio entón pódennos mandar o exército e suspendernos a autonomía. Pois iso que hai moita tolerancia e moita tolerancia, pero de merda.
A min permitídeme decilo mentres me deixen porque igual o que fai falta e deixarse de tanto politicamente correcto e outras lerias e dicir as cousas claras; o que aquí hai é moito indeseable que añora outras épocas onde eles facían e desfacían sen que ninguén pudera dicir nada; moito indeseable que o que pasa é que non soporta a idea de que en realidade o Imperio hai tempo que acabou, que os Austrias xa foron alá hai tempo, os reis católicos tamén e que non hai Imperio ningún. Tamén molesta que haxa xente nacionalista porque iso vai en contra da sacrosanta idea de España, que xente coma nós poida escribir aquí o que queira e que poida presentarse a unhas eleccións e que haxa quen nos vote.
Pois iso que eu xa estou cansado de tanta " tolerancia", o meu nome decidoo eu e non os tolerantes, a miña ideoloxía tamén, a lingua que falo desde logo e podo querer ser republicano, independentista, partidario da autodeterminación, comunista e o que me saia de dentro. ¿Sabedes por que? Porque hai tempo que hai liberdade, porque quero que sexa así e porqué ningún tolerante me vai dicir como me chamo ou que podo dicir ou non porque simplesmente os podo mandar ao carallo.

Tranquis que non somos os únicos ( ou mal de moitos...)

Olas a tod@s:
Aproveito esta foto que me mandou un amigo para decirvos algo obvio que xa reflexa o título, non somos os únicos veciños que vemos como o PP emprega dunha maneira moi particular os recursos de todos. Non sabemos en que vila de Galicia foi tomada a instantánea pero está claro que nela os do PP saben quitarlles partido aos recursos municipiais ao máis puro estilo do PP meco. Pois iso, que noutros sitios támen pasa, pero xa sabedes: mal de moitos... . ¿ Dimitirían alí, perderían as eleccións? Bueno, sempre pode ser que o camión de bombeiros fose dalgún militante popular, home xa sei que é unha excusa moi mala pero oidas as que nos contan por aquí seguro que hai que na crea...

Quo usque tandem abutere, Flanders, patentia nostra? (tamén vale para outros do PP )

Olas a tod@s:
Probablemente xa todos teñades lido noutros blogs ou nos xornais ( nalgúns que noutro non) as novas sobre a investigación do fraude nas listas electorais do PP en Euskadi. Outra vez temos noticia sobre este asunto que para min dista de recibir a importancia e a repulsa que merece. Digo que dista de recibir a importancia que merece xa que parece cando un lee os xornais que é unha corruptela sen máis ( como quen amaña oposicións, que tamén importa claro) en vez de ser un atentado contra a base do sistema democrático (as eleccións) na súa institución máis cercana ( os concellos), ademais de contra a privacidade e a liberdade das persoas que sen saber nada foron presentadas. Claro que ao mellor todo isto non é importante e eu son un puntilloso e un "remilgado" formalista.
Hoxe recurro a un dos máis grandes oradores da historia, a Marco Tulio Cicerón, para ver se así o noso ex me fai máis caso (cousa na que non confio xa nin creo que lea estes blogs, nin que lle importa o que poñamos neles e moito me temo que nin que ainda que Cicerón revivira e llo dixera nun pleno este home fose dimitir). Pois Cicerón espetáballe isto a Lucio Serxio Catilina cando o acusaba no senado de estar conspirando contra a república. O discurso foi bo xa que Catilina foi abandoado polos seus partidarios do senado e a conspiración foi abortada. En resumen, a frase é o comezo da súa alocución ao senado e significa: Ata cando, Catilina (no noso caso Flanders), vas abusar da nosa paciencia?. Pois ben, esta é a pregunta que eu, e seguro que máis xente, lle fai a Miguel Angel Pérez.
Nas novas de hoxe, unha empregada do concello recoñece ser a autora das falsificacións, se ben afirma que o fixo baixo as presións do PP. Ainda máis denuncia que estas presións xa se tiveran producido antes e que o futuro dos empregos no concello era directamente proporcional á filiación e ideoloxía política dos traballadores eventuais.
Ante isto o PP cre que xa atopou a cabeza de turco que buscaba de forma desesperada para así non ter que cargar coas culpas ( nin con posibles penas) do fraude electoral. Xa se escoita por aí a máis de un dicindo: ves como Miguel non tiña nada que ver, que era cousa doutra persoa... . A verdade é que esta historia é moito máis simple do que en principio nos queren facer crer e que en realidade isto non ven máis que a demostrar que o PP local sabía ben o que facía e quen o facía. Vou intentar argumentar de forma sinxela:
1. Resulta que esta empregada dinos que ela falsificou as candidaturas pero tamén nos di que foi baixo presións do ex alcalde. Ademais di que se un non facía este tipo de traballos non renovaba o seu traballo. Hai que dicir que este tipo de presións son de todos coñecidas e a min xa me teñen dito traballadores do concello que incluso se lles teñen dado mitíns para avisalos que se non gobernaban eles ían quedar sen traballo.
2.Digo eu que a explicación da muller esta é crible xa que se non só nos queda pensar que a secretaria do ex e membro do Grumir non tiña que facer e entón ocurriuselle falsificar os impresos pero por falsificar, así sen ganancia ningunha. Ademais tamén é incrible o proceso de recollida: un chega dalle 20 papeis con datos de 20 fulanos ( que ao mellor non consinten ou, visto o visto, ao mellor nin existen) e vai o PP e xa os presenta e ao carallo e despois nin sequera saben quen deu os papeis, nin quen os enviou, nin se sairon dunha sede ou doutra... en fin un escándalo.
3. Se todo este razoamento non fose así só nos quedaría pensar que en realidade hai xente que falsifica documentos pero por falsificar, que estes documentos non se comproban e tampouco se rexistran, que se envían pero non se sabe nin como nin desde onde nin quen os envía e que ademais todos eses fulanos acaban indo nunha lista en Euskadi. Ademais todo isto admitido así por uns personaxes que despois aspiran a manexar a documentación, os impostos e, resumindo, o goberno de toda unha vila. Pois se así furrulaban cos seus papeis non quero pensar como o farían cos de todos nós.
Entón visto todo isto, só cabe dicir: SEÑORES DO PP ATA CANDO VAN ABUSAR DA NOSA PACIENCIA?. Estes homes querennos tomar o pelo porque senón isto non ten explicación. Resulta que para tentar zafarse dun fraude admiten que son uns incompetentes e uns irresponsables e quedan tan anchos, nin dimiten nin fan amago de dimitir, nin nada de nada. O asunto vai estar, claro, en que a Susi esta dixo que ela falsificou ( e entón para o PP ela xa dixo a verdade) pero tamén dixo que llo mandaron ou case obrigaron desde o PP ( pero claro isto para o PP xa é un invento). E o peor ainda está por chegar posto que ainda nós quereran colar que isto en realidade é algún tipo de conspiración ou de vinganza persoal desta muller, se non xa o veredes. O problema está, claro, en quen vai crer que unha señora para vingarse ,ou calquera trapallada polo estilo, se arrisca a acabar na cadea e a ter que pagar unha gran multa. Pero ainda vai haber quen o crea.
Agora, eu dígolle a estes personaxes case que de opereta: vostedes pensan que somos tontos, non?, pensan que chupamos o dedo e que nacemos onte e pensan tamén que ainda contan con algún crédito para seguir representando aos seus votantes na institución municipal que representa a vontade dos cidadáns?. Pois eu digolles que non, que non teñen crédito ningún e , polo que se ve, tampouco teñen vergonza xa que non marchan para a súa casiña a intentar a salvar a pouca dignidade que lles pode quedar e que, desde logo, eu non lles concedo e non espero ser o único que pense así porque senón mal imos.
P.D: Eu pensaba que unha persoa opta a un posto de traballo no concello mediante oposición ou concurso oposición... , pero a un non a dous. Como podía logo a muller esta traballar de secretaria e no GRUMIR?. Gañou dous concursos diferentes? Agardo que alguén me saiba explicar isto.

Vale con que haxa lei pero tampouco esaxeremos

Olas a tod@s:
A verdade é que levo escoitado frases tales como " o que pasa que nesta vila non hai lei" ou " mira que hai vandalismo na vila" ou a xa mítica de " primeiro que os municipais non dan chapa e despois que tamén quen lle vai facer caso se todo o mundo sabe que non dan chapa". Tamén é verdade que ultimamente a xente parecía estar contenta con que os municipales por fin traballasen no verán e pola noite e polo tanto, como nas pelis do Far West, a lei chegara á vila. Pois ben, a min paréceme ben que os municipais cumpran co seu cometido e traballen pola noite, tamén me parece ben que se multe á xente que comete actos vandálicos ou que incumpra a lei; en resume, paréceme ben que "haxa lei" por así dicilo. Agora ben, tampouco convén esaxerar xa que Ogrobe tampouco é Hell´s Kitchen ou o Bronx, non ten taxas de criminalidade ou delicuencia fora do común e nin sequera hai máis escándalo e "jarana" que en calquera outra vila onde saia tanta xente como na nosa no verán. Como xa dixen está ben que os municipais vixien pola noite ( ou sexa fagan o traballo polo que se supón cobran) e atallen actos vandálicos ou violentos. Ate aquí o normal, o que xa non me parece ben son as ideas peregrinas sacadas das novelas de Orwell de pór cámaras na rúa ou as proclamas de tipo Elliot Ness contra o "vandalismo y el desorden". O primeiro non me parece ben porque os cidadáns non creo que debamos ser observados e gravados cando imos polas rúas se non existe necesidade de ningún tipo ( ao fin esto non sos as famosas Streets of fire estadounidenses) e non me gusta ter que sacrificar liberdades a conta dunha maior seguridade, que por riba está por demostrar. En Compostela hai cámaras nas rúas pero no que se convertiron foi en "alonxadores de problemas das zonas escaparate" mentres que estes problemas seguen a existir pero nas rúas de atras ( a cámara de Cervantes é proba manifesta), tamén hai cámaras nalgunhas zonas de Philadelphia e outras cidades de USA pero non creo que deba estenderme máis en dicir porqué a comparación resulta ate ofensiva. Ao fin podemos pór moitas cámaras que ao final o problema é de educación e por moitas que poñamos sempre vai haber onde non estén. Entón só parece que se: 1. Non existe tanta delincuencia, 2.Parece unha medida esaxerada que coarta a liberdade individual e colectiva e 3. Só acaban sendo medidas propagandísticas; o resultado só pode ser que se algún edil quere cámaras que as coloque na súa casa ( e cos seus cartos, por suposto). Respecto das proclamas eu comprendo que quedan moi ben para ganar votos entre o electorado menos xoven, que ademais quedan moi ben na prensa e que o fan sentir a un como se fose unha especie de Eastwood ou de Wyat Earp pero tamén conven recordar que estes brindis ao sol non son ben acollidos por todos aqueles que soen pensar e analisar o que certos políticos lanzan como se fosen publicistas. Por todo isto gustaríame recomendarlle a Bea que se deixase de tanta soflama barata e que se quere pelis de sheriffs que vaia ao videoclube. Eu coma case todo o mundo hai sabados que teño feito algún que outro ruido, cantado e cousas polo estilo pero tampouco creo que sexa o problema máis grande da vila, nin creo que as hordas de Atila sexamos aqueles que saimos pola noite e que ás veces podemos facer algo de ruido, digo eu que tampouco convén esaxerar.

Após as xornadas

Olas a tod@s:
Lamentablemente non puiden asistir ás xornadas na súa totalidade por mor duns compromisos de última hora dificilmente evitables. Ainda así si que asistín a case todas as táboas e vin unhas xornadas de grande nivel.
Vou a opinar sobre algúns dos temas que máis escoitei nos coloquios aos que asistín. Durante a mañá do sábado escoitáronse moitas queixas sobre a situación dos investigadores, arquivos, falta de apoios e sobre diferentes enfoques e prioridades no tema da represión en Galiza. Como xa teño dito outras veces estou totalmente de acordo con todas as queixas, que non poden ser consideradas por calquera persoa cun mínimo de cultura como xustas. Agora ben, trás asistir a bastantes coloquios e xornadas de historia tamén debo dicir que hai cousas que nunca cambian. Digo isto porque, como tantas outras veces, pouco se escoitou unha das causas máis importantes de algúns destes problemas. Explícome; certo é que moitos dos problemas e dificultades que sofre a historiografía deste periodo son debidos á falta de apoios institucionais e sociais. Tamén é certo que a situación ten mudado bastante nestes últimos anos por mor de asociacións da memoria e polo apoio de certas institucións pero o apoio social continúa sendo bastante reducido. Se hai pouco apoio social coincidiredes conmigo en que dificilmente un goberno do PSOE e moito menos do PP no estado vai aprobar unha lei de memoria histórica digna dese nome ( na lóxica política española a cultura nunca foi un tema moi coidado xa que normalmente non dá votos). Chegados a este punto do razoamento topámonos aquí con unha das causas que antes dixen que para min subxace en algúns dos problemas: a case nula capacidade dos historiadores no que se ten denominado "devulgación científica". Refírome con isto en que os historiadores temos sido reacios máis unha vez a este tipo de expresión por considerala como " pouco científica". Pero claro, o interese pola historia non é tan pouco como parece, xa que segundo numerosos estudos nunca se venderon tantas revistas, libros, novelas ou documentais estreitamente relacionados coa historia. Calquera de nós ve moitas revistas de historia en calquera quiosco, pero cando mercas unha e a abres resulta que normalmente están escritas por xornalistas e non historiadores. Non só iso eu tiven moitas compañeiras e amigas que despreciaban totalmente esas revistas por pouco científicas e simples. Pois ben, esta é a reacción que eu considero un dos problemas máis grandes da historia no estado español. Certo é que estas revistas non acadan o grao de cientificidade das destinadas ao público profesional e especializado pero tamén é certo que a sociedade en xeral nunca vai ler ese tipo de revista profesional ( a min gústame ler cousas do universo na Muy Interesante ou ver documetales da BBC pero obviamente non vou ler un manual de astrofísica porque non entendería nada e me resultaría imposible e aburrido). Entón eu vexo claro que os historiadores nos debemos achegar á sociedade ( e non ao revés) e debemos diferenciar claramente entre dous campos diferentes: investigación e divulgación. Todo isto non é que se me ocurrira a min, historiadores como Hobsbawn, Moradiellos ou Fontana teñen dito moitas veces que a grande tarefa da historiografía actual era a divulgación social. Porque claro se non é así tampouco lle poderemos pedir á sociedade que nos apoie se non sabe cal é o problema e se non lle amosamos porqué o debe facer e cal é a nosa utilidade.
Fora destas reflexións profesionais debo dicir que nunca pensara que unhas xornadas con esta calidade se foran a realizar na nosa vila. Tamén quedei gratamente sorprendido pola cantidade de público que asistiu aos actos. Por todo isto non podo máis que felicitar aos organizadores e darlle a miña máis sincera noraboa e un profundo agradecemento.
Xa sen ter que ver directamente co tema, tamén me convencín de que hai que facer o posible para que O Marino acabe como patrimonio municipal pola súa importancia, ubicación e porque con certas reformas pode acabar convertido nun importante recinto cultural para todos os mecos. Xa oín declaracións do governo municipal nese senso e agardo que poñan todos os seus esforzos para acadalo.

Dereito a saber, liberdade a investigar ( e obriga de investigar)

Olas a tod@s:
Como vedes engado algo ao cartaz das xornadas que se celebrarán do 19 ao 22 na nosa vila. Engado "a obriga de investigar" xa que para os historiadores é tamén unha obriga esa tarefa. Pero hoxe en día parece que esa obriga non pode realizarse facilmente porque a falta de liberdade para investigar en torno ao franquismo está sendo atacada un día si e outro tamén. Os casos de Garrido e Pereira son probablemente os máis coñecidos pero tras estes hai moitos máis. A moitos historiadores se lle ten negado o acceso a documentación por parte de numerosos concellos desde hai anos. As trabas postas por numerosos municipios e pola igrexa á investigación son coñecidos por moitos historiadores.
Cando me refería a obriga dos historiadores refírome a que historia ten como obxectivo o coñecemento do pasado e as súas repercusións no presente pero isto debe conlevar a "socializaciónd dese coñecemento" para que teña utilidade social. Xa dicía o gran Hobsbawn que unha historia que non chegue ao coñecemento da sociedade ten pouco que facer. Todas as trabas que se poñen á investigación palidecen fronte as dificultades para conseguir a socialización a que antes me refería. Resulta que as obras que máis difusión teñen non son obra de especialistas e nin sequera teñen o mínimo esixible de credibilidade e rigor. Ademais os historiadores tamén teñen grandes dificultades en escribir libros accesibles para a xente e logo está a cuestión da desprofesionalización da historia ( quen vive de ser historiador?).
Por mor de todo isto ( e algunhas cousas máis) pódese detectar a diverxencia entre coñecemento histórico e coñecemento "social". Moitas ideas difundidas a nivel social teñen sido desmentidas hai tempo pola historiografía pero iso non impide a súa difusión. Casos claros son o "éxito económico" franquista no que moita xente cre pero dista de ser real ou o golpe de estado fracasado como xérmolo da guerra civil, os males da República... . Un dos casos máis claros é que parece que a situación española é un aparte con respecto de Europa cando as Frontes Populares e as ameazas da ultradereita ás democracias son casos con paralelismos europeos. Pero probablemente o mito máis extendido é que o franquismo non foi realmente un rexime asasino e dictatorial tan condenable e lamentable e a equidistancia entre o franquismo e a República. En todo isto ten grande culpa a transición, recordemos que o PP ainda non condeou nunca no Congreso o franquismo e as súas opinións sobre a memoria histórica ou sobre a República. E así parece que non había republicanos conservadores porque para o PP a República non é mellor que o franquismo e por iso nacen todos eses libros que proclaman o perigo comunista republicano e que se o franquismo foi malo non era mellor a república e cousas polo estilo. Así vemos como o PP meco sacou nun boletín seu unha oda a Pío Moa e revisionistas semellantes. Todo isto é así porque a historia ainda non foi quen de chegar á xente e pór os seus coñecementos ao servizo da sociedade e porque o PP segue a ter máis ligazóns históricas co franquismo que coa democracia e porque moitos dos seus dirixentes son expoñentes claros da dereita tradicional e católica e non do liberalismo ou da democracia cristiá europea. E así nos vai.
Por todo iso todas estas actividades e xornadas son tan importantes, porque é importante que a xente coñeza os traballos dos profesionais, porque non se pode seguir equiparando a membros do exilio republicano que loitaron contra os nazis coa División Azul que combatiu con eles ( e isto fixoo o PSOE) e porque o pasado importa por si mesmo e polas súas repercusións no presente. Por iso invítovos a todos a disfrutar destas marabillosas xornadas e a que vos animedes a participar nelas e por iso felicito aos organizadores por ofrecernos aos mecos actos culturais deste calado na nosa vila. Grazas.
Aquí tedes o enlace á páxina das xornadas: O DEREITO A SABER

El mundo está loco ( ou o "comando Xabarín")

Olas a tod@s:
A verdade é que ía escribir sobre o xornalista e o ex pero despois plantexeimo mellor e decidín escribir sobre outra cousa. A verdade é que , tras pensalo un pouco, cheguei a conclusión de que non sei que máis ía decir sobre ese xornal xa que creo que o que dixen anteriormente vale tamén para esta vez ( e por desgracia que creo que para moitas máis que virán no futuro), e co ex tamén cheguei á mesma conclusión. Por iso gustaríame falarvos de un par de cousas.
A primeira delas é a causa do título. El mundo está loco pero El Mundo xornal,claro. A nova teima, que podedes ler en Vieiros, é que o Xabarín Club é un programa deseñado polos nacionalistas para incitar á loita nacionalista e á revolución socialista aos nenos e así telos adoutrinados desde pequenos. Todo isto despois da que montaron co himno ( que ademais atribuiron a Arturo Pondal e non a Eduardo Pondal) ou cos versos de Rosalía de Castro "Pobre Galicia non debes/ chamarte nunca española" e definindo á Rosalia como " simplemente es un poema escrito por una bastarda hija de un cura hace 150 años". Ademais as críticas ás Galescolas botan lume en diferentes xornais madrileños do mesmo estilo como periodistadigital.com, que califica á USC como unha universidade "pueblerina y cateta en su contenido". A verdade é que ante tal fato de barbaridades un xa non sabe que escribir ou opinar xa que son de tal calibre que elas mesmas se desacreditan. Parece que aburridos de bombardear con noticias polo estilo Euskadi e Catalunya ( con, como amosan os seus respectivos gobernos, nulo éxito) agora tócanos a nós. Parece ser que nos convertimos xa na terceira peza "disgregadora de la identidad nacional" e antes de que medre moito "el peligro separatista" hai que dar tralla por terra ,mar e aire. Pois si que manda carallo. Aproveito unha canción de Carlos Puebla: "estaba yo en mi rincón/ preguntandome hace rato/ como es posible que al gato/ le meta miedo el ratón/... con ese ir y venir me tiene como si nada/ perdone la carcajada/ pero usted me hace reir".

A voltas co lixo ( o conto de non acabar).

Ola a tod@s:
Xa vai acabando o verán e polo tanto teño máis tempo para poder escribir que este último mes. O tema que escollín hoxe é un vello coñecido de tod@s nos: o lixo. Sei que o meu anterior artigo sobre este tema non suscitou moito apoio e que moitos de vos vedes este problema de forma diferente. Este agosto mentres tomaba unhas cervexas cuns amigos na terraza do Catorsse puiden observar como había montes e montes de lixo acumulados nas aceras ( falo de montes de máis de catro sacos de basura grandes uns enriba doutros) diante dos comercios e bares porque ainda non pasara o camión da recollida. Como xa dixen no outro artigo esto a min paréceme incrible, montes de sacos na rúa "principal" da vila ás tres da mañá máis ou menos e coa xente toda de marcha por aí porque era fin de semana. Ademais puiden contemplar como os cans abandoados ( outra mostra máis de barbarie das que abundan por Galiza adiante) e os gatos arañaban e rompían os sacos en busca de algo que levarse á boca. Moitos dixestesme cando escribín anteriormente do lixo que ninguén quere os contentores, que cheiran, etc. Eu sigo preguntándome: ¿ e logo é mellor ter todo o lixo aí ás portas dun e que os sacos se rompan e todo iso?. Pero este non é o único problema, en moitas rúas onde hai bares e comercios o camión do lixo non recolle os sábados, e como tampouco hai contentores, estes comerciantes e hosteleiros teñen que quedar co lixo dentro dos locais ate o domingo ou cargar cos sacos ata unha rúa onde si haxa recollida e deixalo alí ( iso supoñendo que o veciño de turno lles deixe pór os sacos na súa fachada). Eu non saio do meu asombro posto que non coñezo outro concello onde os sacos do lixo se poñan na porta dun e non nun contentor. Logo está o tema da reciclaxe, no que xa levamos a palma e mais a palmeira, a min gustaríame que pensáramos un momento en como desde o concello se lle facilita aos veciños a reciclaxe. Acabou o tempo. A resposta é: de ningunha maneira, os contentores de reciclaxe brillan pola súa ausencia e entón, ademais de pedirlle á xente que recicle, pedímoslle que se pegue unha pateada ata o contentor máis próximo ( e iso se non eres comerciante, que entón tes que cargar co cartón ata o punto limpo ainda por enriba de pagar máis pola recollida por que se supón que xerás máis lixo). O asunto será pór as máximas facilidades para a reciclaxe e non ao contrario, isto claro se queremos que se recicle senón está claro que o facemos ben. Pois ben todo este tema non é culpa só do concello, somos nós, os veciños aos que nós da igual o lixo na rúa porque molestan os contentores, os que non pedimos contentores de reciclaxe porque ademais de molestar como os outros é máis cómodo tirar todo no mesmo e, isto para min é o máis importante, porque nós enganamos a nós mesmos con historias sobre a molestia dos contentores , cheiros, etc... para non admitir que xa nos acostumamos a ter as rúas cheas de lixo, e se ademais nos vai ben ¿para que imos cambiar?. ¿Ou non ?
Por certo, un colega sacou co mobil a foto da Catorse cos sacos da basura, cando a teña poñoa.

Xornalismo panfletario

Ola a tod@s:
Xa levaba tempo sen poder escribir por mor das ocupacións pero xa todos sabedes que agosto en Ogrobe é un mes de moito traballo. Pero aproveitando os ratos libres podo seguir durante este mes dándolle "vidilla" ao blog e para o mes que ven xa volvo á normalidade.
O tema do que vos quería falar é un vello tema nestes nosos foros, o xornal e o xornalista ese que todos coñecemos. Lía o outro día no Faro a seguinte noticia "la Lanzada podría perder la bandera azul despues de dos decadas". Segundo o titular e a cabeceira parecía que a Lanzada ía perder a bandeira azul por non se sabe que problemas de basura. Entón calquera se pregunta ¿ dirían algo os organismos europeos que as conceden e tamén as retiran?, pois resulta que non, todo eran afirmacións do lider da oposición e exalcalde do PP da vila. Entón a noticia transcurría como unha mera entrevista ao ex ( no medio intercalaba unhas declaracións de Bea e despois outra vez ao ex rebatindoas) e por ningunha parte saían fontes calesquera que tivesen que ver con quen en realidade ten a potestade de dar e quitar as bandeiras. Digo eu que se se quere facer así a noticia o titular debía ter engadido a muletiña de "segun el PP de Ogrobe". Digoo porque senón o que se está a facer e terxiversar a realidade para favorecer intereses políticos do PP agora que comezan a sair problemas como os das listas. Ben todo isto a min non me parece Xornalismo, paréceme xornalismo panfletario. Esta claro xa que cada un pode escribir o que lle veña en gana pois ten a liberdade para facelo, faltaría máis, pero o que non se pode facer dende un xornal que pretende ser serio e terxiversar a realidade para favorecer os intereses dun grupo político. Haberá quen dirá que son un "puntilloso" e que todo se pode deber a unha deficiente redacción. Probablemente se non fose por ser este xornalista e este xornal, isto podería ser así pero vendo o que publica cada día esta persoa e este xornal eu non lle deu ese beneficio da dúbida.
E isto co tema da Lanzada porque ainda me podería estender máis falando do tratamento informativo deste xornal a respecto do problema das listas, dos asuntos urbanísticos ou da cousa esa da foto do rei ( os turistas que leron a noticia deberon pensar que estaban nunha vila totalmente dominada por unha insurrección republicana). Visto o visto, o raro non é que este home faga semellantes artigos, o raro é que os seus xefes non lle digan nada e lle continuen a publicar semellantes manipulacións sen ter en conta que moitos de nós xa consideramos ao Faro como unicamente o podemos considerar no que respecta a Ogrobe: nin máis nin menos que un simple panfleto. Alá cada un co seu negocio e a súa ética profesional.

Estamos de noraboa, non foi sen tempo

Olas a tod@s:
Todos os mecos e mecas estamos de noraboa estes días. Fálovos de que a nosa vila vai retirar por fin o monolito aos caidos " por Dios y por España" ( conceptos representados a nivel terreal polo ditador Francisco Franco) e porque ,ao tempo, tamén lle van retirar a ese personaxe os títulos de fillo predilecto e de alcalde honorario. Por todo isto estamos de noraboa, xa que con estas medidas a normalidade democrática e histórica retorna a unha vila máis. Con todo isto, ainda que o entendo, non me gusta que o día da retirada non se faga público por tentar evitar as homenaxes e cousas polo estilo. Son os que participan en homenaxes ao antigo rexime ditatorial os que se poñen en evidencia diante de toda a sociedade e non o concello que retira monumentos que simbolicamente retrotráenos aos tempos nos que se respetaban a liberdade e os dereitos humanos. Sempre vai haber algún que defenda a barbarie e a iniquidade pero son cousas que pasan. O argumento que eu xa levo escoitado mil veces é aquel que di " pero é algo que pasou, que esta aí". Certo, pero tamén o nazismo é algo que estivo "aí" e non por iso hai monumentos a glorificar semellante cousa. Outro é " todos os que están aí non foron franquistas ou malas persoas". Home eu iso obviamente eu iso non o sei, pero debemos recordar que o monolito non está aí para falar dos mortos na guerra, está aí para falar dos que morreron loitando no bando golpista e como homenaxe dese rexime a si mesmo. Porque hai que recordar que a Guerra Civil foi para o rexime un dos peares da súa lexitimidade e foi recordado e celebrado o momento da victoria ante a "Antiespaña" todos os anos que o rexime durou. Hai máis argumentos pero sería estenderme demasiado.
Outro tema que me causa satisfacción é a celebración dunhas xornadas sobre a memoria histórica e a investigación. Causame satisfacción porque parece que xa era hora de ter actos culturais na vila e porque ademais o tema é candente xa que moitos investigadores están a sofrer problemas xudiciais por levar a cabo a súa labor ( por exemplo Dionisio Pereira). Tamén me gusta porque pode contribuir a que os veciños teñan máis información sobre un tema no que os consensos históricos son en realidade moitos e amplos ainda que se teña por pensar o contrario. Isto é así debido á proliferación ultimamente de pseudoestudos históricos por pseudohistoriadores apoiados por grupos editoriais fortes. Estes estudos non son máis que a revisión en léxico dos postulados historiográficos do franquismo e son anunciados e publicados por grupos editoriais fortes vinculados á dereita española. Todo isto, ademais da transición democrática e o enorme poder propagandístico do rexime, fixo que en realida a visión da xente e o estado da cuestión historiograficamente non teñan case nada que ver. Por todo isto todos nós estamos de noraboa e por todo isto eu doume e douvos a miña máis sincera NORABOA.

Duascentas candidaturas? Así fago eu 2000.

Olas a tod@s:
Pois eso, segundo a Voz de Galicia o PP de Pontevedra presentou a máis de 200 pontevedreses ás eleccións municipais igualando ou superando ás que recolleu o PP de toda Andalucía. O asunto é que segundo a dirección cada provincia galega tiña que presentar 100 candidatos mínimo. Esta cifra só foi conseguida polo PP de Pontevedra e polo de Ourense. O mellor de todo é que fontes do PP de Lugo atribuen os famosos casos de Ogrobe a "la bisoñez de primerizos que lo malinterpretaron todo". Debe ser que a estes primerizos dixéronlle que había que xuntar 400 en toda Galiza e como non se chegaba tiverón que meter ata xente que non quería ir. Surrealista, é como se dixeran: robar robamos pero claro fue porque dijimos que había que conseguir dinero y la gente, que es muy bruta, lo malinterpretó y atracó el banco. Ala machiños que xa vos vale.
Por outra banda, dúas das persoas afectadas xa presentaron denuncias e as penas de cárcere poden ser importantes para os responsables da corruptela, ademais o cuatripartito xa anunciou que vai investigar e enxuizar aos responsables. Unha curiosidade que teño é ver se o fiscal da Audiencia xa se digna a investigar o asunto como dixo que faría cando se presentasen as denuncias ( debía ser que antes o asunto non era moi importante e entón non facía falta investigar, entón ¿ cales serán os delitos importantes?). Pero o mellor de todos é o noso ex ( exalcalde, que non se malinterprete) que ainda non dimitiu e, polo que parece, tampouco ten intención de facelo. Despois de falar os primeiros días e decir que pedía perdón o home xa non dixo máis, debe estar esperando a ver se ao pasar o día pasa tamén a romería e se zafa do asunto. E así nos vai con sospeitosos de 3 delitos ( e de bastantes temas de corrupción urbanística) estando de representantes no concello. Eso si, ainda que desto non dixo nada esixiulle a Fredi Bea que retirase a publicidade electoral das partes de atrás dos sinais de tráfico, que ainda que a min tamén me parece ben, paréceme un tema menor comparado con este. Por favor, ese home que se vaia para a súa casa se quere conservar un pouco de dignidade e que non siga a manchar o nome de todos os cidadáns de Ogrobe sendo un dos seus representantes.
Para rematar, parece que os avogados do ex van ter traballo abondo para despois do verán, como decía a canción: ¿Que le estará pasando al probe de Miguel?.
P.D: xa vimos como a xente do PP no canto de pedir dimisións acreditan en conspiracións e tonterías, máis unha vez a mesma historia. Señores, non somos tontos nin chupamos o dedo, o que teñen que facer os responsables políticos salpicados por delitos é dimitir. Xa sabemos que no estado español é raro pero se os cidadáns llo esixísemos ( e máis os seus votantes) xa veriades se o facían, pero claro temos os políticos que nós permitimos que estén.

O Grove, Ogrobe ou OGrove, ata para o nome somos raros.

Olas a tod@s:
Interrumpo a política local para respostar a un correo dun lector deste blog referente ao topónimo de Ogrobe.Primeiro grazas por aportar un tema para o blog, ademáis acabo de rematar un libro no que sae o caso do noso topónimo e era un libro moi interesante que me gustaría compartir con vos.
O caso do topónimo da nosa vila é complexo, os últimos estudos da toponimia parece que xa derón coa solución trás atopar unha orixe etimolóxica clara e solvente. Parece ser que o nome da nosa vila estaría en relación cos famosos topónimos co sufixo -briga. Este sufixo provén do indoeuropeo -bhergh e significaría altura, monte, altura fortificada e acepcións similares. Este topónimo está en relación con zonas de poboación de elementos culturais célticos e así o amosan as fontes que os recollen (ademais de en Galiza) na Celtiberia, na Galia, Irlanda e zonas de Xermania. Este sufixo derivou en algunhas formas diferentes entre as que atopamos as formas -be ou -ve. Algúns exemplos son Castrove ( que ademais está demostrado procede de Castro bris/briga) ou Tragove ( do celta tragos, curso de auga. Polo tanto segundo os últimos estudos Ogrobe proviría de okro-bris que significaría CIDADE DO MONTE e polo tanto a forma correcta de escribilo sería Ogrobe, tamén Ogrove pero nunca O Grove. Espero que este artigo sirva para respostar a esta controvertida cuestión, procurei non estenderme moito para que non fose moi pesado pero se tedes algunha dúbida avisade que xa sabedes que resposto.
Aproveito para falarvos dun libro moi bo para achegarse á controvertida cuestión da celticidade de Galiza. A min pareceume moi bo porque ,ademais de ser científico e de reflectir as últimas investigacións sobre o tema, é un libro moi didáctico non só orientado aos profesionais senón a calquera persoa. É un libro de lectura fácil e aborda dunha forma moi ben organizada esta dificil cuestión. Eu non sei cantas veces tiven que respostar a preguntas de amigos e coñecidos coma esta: ¿ entón os que vivían aquí antes dos romanos eran celtas ou que eran? con sempre a mesma resposta: home, é unha cuestión moi complexa como para explicala aquí en cinco minutos. Pois ben con este libro calquera pode achegarse a este anaco de historia tan apasionante e tirar as súas propias conclusións e non fai falta ser un entendido nin un profesional da cuestión. O libro titúlase: A GALICIA CELTA é de Antonio Balboa Salgado e está en edicións Lóstrego. En serio, é dos mellores libros de historia que lin ultimamente.

¡Que se vaian para a súa casa ( ou para o carcere)!

Olas a tod@s:
Sabedes que normalmente non me gusta acusar a persoas ou partidos políticos de delitos sen que estes se tivesen constatado como tales, hoxe vou facer unha excepción posto que este asunto xa non é que sexa un escandalo, senón que é unha das barbaridades máis grandes que se teñen dado neste noso concello. Escribo este artigo desde a máis profunda indignación así que se hoxe son moi duro, polo menos xa vos aviso antes. O tema en cuestión é o escándalo da presentación de traballadores do concello ás eleccións municipais en Euskadi sen teren estes dado o seu consentimento. En si que haxa polo momento 5 casos e a gravidade dos feitos xa fai que polo menos máis de un xa tivese que ir para a súa casa ( polo menos). A resposta do PP é xa de traca, por un lado fontes do PP din que tiñan o consentimento; por outro o noso Flanders tenta reunirse cos afectados para tentar evitar as denuncias; o Louzán ( xefe do PP pontevedrés) nin abre a boca para decir calquera cousa e finalmente, o Nuñez Feijoo pide desculpas e di que se investigará e que haberá depuración de responsabilidades. Bonito lío, ou sexa todo á vez que así xa non hai equivocación posible. En román paladino, un escándalo e unha tomadura de pelo a todos os cidadáns e ao sistema democrático. Cabe preguntarse por unha serie de casualidades e declaracións. Primeiro, ¿ se xa tiñan o consentimento porqué se oculta e se tentan evitar as denuncias a calquera prezo?, ¿se non hai nada que agochar que problema hai en sair e dicilo ou mesmo en que te denuncien?. Segundo, ¿como é posible que sendo todo legal para algúns, Flanders e Feijoo xa pidan perdón e aseguren depuración de responsabilidades?. Terceiro, ¿ se está todo tan legal por que non sae o Louzán a contarnos algo?. Despois temos as "casualidades de la vida", catro traballadores do concello no Grumir e outro que fixo un curso no concello, que ademais o concello tiña a fotocopia do DNI para o contrato laboral e que ademais ningún sexa militante do PP e nalgún caso que eu coñezo nin simpatizante nin votante. Entón teremos que crer que en realidade pese a non ser simpatizantes do PP si que consinten voluntariamente ir nas súas listas e despois queixanse pero por molestar. Xa, e nós somos tontos e chupamos o dedo. Pero claro para ser todo tan legal resulta que hai moito medo ás denuncias ( xa sabedes que como se di popularmente "quen ten cu ten medo") xa que os cargos poderían ser tres, e por riba graves, usurpación de identidade, fraude electoral e falsificación de documento público. Eu creo que o mínimo que xa se lles pode esixir aos dirixentes do PP é a súa dimisión de calquera posto de responsabilidade política ou pública en Ogrobe, a dimisión de Louzán e unhas pormenorizadas explicacións por parte de Nuñez Feijoó. Isto como mínimo e se polo menos queren marchar con certa imaxe de dignidade que eu hoxe non lles outorgo. Ademais a fiscalía xa podería actuar de oficio xa que considero que estes delitos son o bastante graves. Agora ben, tamén todo o pobo meco lles debe deixar clariño a esta caste de individuos que non toleramos aos trampóns e aos mentireiros, que non toleramos a quen quere convertirse en paladín da democracia pero non lle importa pervertila e violala e , en definitiva, a quenes abusan desde o poder co único obxectivo de alcanzar máis poder. E todo isto débese dicir e se , ainda así, estas persoas teiman en seguir sendo representantes do pobo nas próximas eleccións non as debería votar nin a familia. Porque tamén vos digo outra cousa, se isto non ocorre, que ninguén se queixe nunca máis dos políticos que hai porque entón o que ocorre e que tragamos todo ou , como dixo Castelao, mexan por nós e dicimos que chove.E ainda vos digo máis, ¿ se isto non chega para que estes fulanos se vaian ou os botemos, que se supón que teñen que facer? Porque eu a verdade xa non sei que máis teñen que facer para que a xente os largue para as súas casas ( ou a xustiza para algún outro sitio).
A noticia na Voz de Galicia

¿Pedir disculpas por que?

Olas a tod@s:
Leo hoxe no Diario de arousa que o noso novo alcalde pide perdón a todos os veciños que se sentiron agraviados por non ter ido á misa do Carme e que por evitar confrontacións non se voltará a repetir. Pareceme lamentable. Non entendo primeiro porqué ten que pedir perdón xa que non están entre as obligacións dos alcaldes acudir ás misas en representación do conxunto da cidadanía xa que esta non ten porque ser crente de tal relixión, nin a igrexa é unha institución que forme parte da res publica. Sei que sempre se di deste tipo de cousas que en realidade son tradicións, non estou de acordo, se fosen tradicións, entón ¿cal é a liña que separa relixión e tradición cultural?. Ademais asistir a un acto relixioso debe ser unha decisión persoal e só atinxir ao ambito da privacidade persoal, non , como no caso de cargos públicos, atinxir ao cargo e polo tanto á representación dunha cidadanía que non ten porqué compartir ese conxunto de crenzas. Isto obviamente ten ademais a súa orixe na escenificación da subordinación histórica ( e no caso do estado español ate hai moi pouco) do poder temporal perante o poder relixioso ou, cando menos da ligazón entre relixión e poder político. Paréceme peor ainda o de "evitar confrontacións" e polo tanto ir en anos próximos, ¿quere dicir iso que se en anos posteriores os ateos nos vemos ofendidos pola asistencia o alcalde vai deixar de ir ou iso só funciona no caso dos católicos?. Eu estou bastante canso de ver como certos políticos se pregan ante esixencias relixiosas únicas na Europa occidental, temos o caso do ensino concertado e as prazas que nunca ofertan a inmigrantes, a asignatura de relixión nas escolas, agora a obxección que disque van facer os centros concertados católicos da asignatura de educación para a cidadanía ( ¿se un alumno se nega a ir a calesquera outra asignatura tampouco vai pasar nada ou tamén só o poden facer os católicos?). Sr. Alcalde se vostede é católico e quere ir á procesión, a misa ou a romería, vaia pero vaia a título persoal porque eu desde logo non quero que vostede me represente en ningún acto relixioso, ¿ vai atender esta petición ou eu merezo menos respeto que os cidadáns católicos?. Os tempos eses de que os políticos tiñan que ir á misa coido que xa pasaron, ao igual que os tempos onde unha relixión era a verdadeira e propia do estado. A min dame igual as crenzas persoais de cada un porque estas pertencen ao ámbito privado e individual pero logo tampouco temos que facelas actos públicos coa asistencia de alcaldes en cualidade de alcalde xa que entón xa estaremos traspasando a barreira do privado e invandindo a esfera pública. Digo que eu que os crentes católicos non terán porqué imporlle a ninguén a súa participación en actos de relixión e menos a toda o pobo pois isto é o que representa un alcalde, a totalidade do concello.Non sei despois resulta que a igrexa está perseguida e que os ateos non somos respetuosos ( por certo para a igrexa non hai ateos só agnósticos), xa xa, xa se ve que si.

Historia II: Democracia e falanxe hoplítica

Olas a tod@s:
Como xa vos dixera o outro día cada certo tempo intercalo temas de historia, antropoloxía, mitoloxía ou relixións coas novas de Ogrobe, así que alá imos coa segunda entrega.
Nesta entrega imos falar da falanxe hoplítica, esta consiste na formación pechada que empregaban os exércitos gregos e que consistía en cadrados de soldados de infantería moi armados e protexidos que loitaban en formación pechada. Recibe o seu nome da súa carácterística principal o hoplon ou escudo redondo duns 90cm que se levaba amarrado ao antebrazo esquerdo. O armamento principal era a lanza ou sarissa que medía 2´5 m. e que tiña un contrapeso para poder manexala cunha soa man. A fortaleza da falanxe residía en que formaba unidade dificil de acometer por semellar unha muralla infranqueable de escudos e lanzas. Estaba baseada no compañerismo e a solidariedade entre os seus membros e a súa primeira lei non escrita era non abandoar aos compañeiros de fila e polo tanto non romper a formación. Para o combate de curto alcance ían armados de espadas curtas. Como xa vos dixen a falanxe baseábase na solidariedade hoplítica xa que o escudo cubría o lado esquerdo de quen o levaba e o dereito do que o antecedía na fila. Os hoplitas repartíanse segundo fose a súa experiencia no combate maior ou menor entre a primeira fila (veteranos) e as seguintes. O seu nacemento crese está en torno ao século VII a.C. , se ben existen discusións. A falanxe revolucionou a forma de guerrear na Grecia Antiga pasando a estar a clave da victoria na solidariedade e non nos meritos individuais. Este cambio alcanzou pronto ao sistema político xa que os hoplitas consideraron logo que se a fortaleza do exército descansaba sobre eles outro tanto debería ocorrer co goberno das polis. Así os hoplitas que eran cidadáns ( o armamento hoplita era caro e só estaba ao alcance dun reducido grupo) fixeron fronte á aristocracia e foron reclamando cada vez maior protagonismo dentro do corpo dos cidadáns. Por iso moitos historiadores poñen a falanxe hoplítica como base e orixe da democracia grega. Ben, tamén hai que deixar claro que esta democracia ainda así so alcanzou a unha parte moi reducida dos poboadores das polis ( calcúlase que o 25% en tempos de Pericles), hai que dicilo porque se adoita a mitificar excesivamente a democracia grega ( e sobre todo a ateniense) e a comparala cos sistemas democráticos actuais. Ainda así a democracia grega introduce figuras curiosas como o ostracismo que si merecerán futuros comentarios no blog. A todo esto, moita xente me leva preguntado ultimamente sobre a batalla das Termópilas por causa da peli 300, é certo que os espartanos resistiron a un gran exército invasor persa durante os días suficientes como para abortar o ataque por sorpresa persa. Ainda así non foron só espartanos xa que de Esparta en realidade era o continxente con menor número de tropas pero si é certo que a súa fama como soldados fixo que se lles cedera o mando das tropas. Unha das razóns da victoria grega foi a superioridade da falanxe hoplítica sobre as unidades en formación dispersa persas xa que estas tiñan moi dificil atacar os bloques compactos gregos sen sufrir enormes perdas e , máis ainda, sendo un paso montañoso no que non había maniobrabilidade.

As inmobiliarias, honradas tamén as haberá.

Olas a tod@s:
Volvo a escribir de urbanismo, o tema de moda. Fagoo a raiz da polémica cun anónimo na miña anterior columna. Ben, estou seguro de que hai promotores inmobiliarios honrados pero coincidiredes en que ultimamente non o parece. Eu coñezo dez persoas que mercaron un piso neste último ano. Das dez só dúas non tiveron que dar sumas importantes de diñeiro negro para poder facerse co piso e das dúas que non o tiveron que facer unha mercou o piso nunha cooperativa. Polo que eu escoito e leo nos xornais esta é a práctica común no mercado inmobiliario. Eu vivín 7 anos en distintos pisos de aluguer e ningún dos seus propietarios declaraba o aluguer a facenda, os contratos que firmei foron todos de dubidosa legalidade e un dos pisos nin sequera existía pois o home fixo un ático onde se supón que era o trasteiro e polo tanto o piso non existía como tal no rexistro da propiedade ( este último alugueino a través dunha inmobiliaria). Como dixen antes estou seguro que pese aos casos de sobornos, corrupción, construcción sin licencias, etc ; hai seguro promotores inmobiliarios honrados. Agora ben, o que non pode ser é que os promotores se queixen de que hai unha persecución contra eles porque parece que a corrupción tivo e ten un papel importante nos negocios inmobiliarios. O que deberían facer é a través das súas organizacións sectoriais perseguir aos corruptos e non darlles amparo.
En fin serán uns perseguidos pero a verdade é que, visto o visto, a min non me dan pena ningunha. ¿Ou é que cando facían cartos a moreas con subornos e especulación pura e dura levantaron algunha vez a voz para denunciar estas actividades ou para protexer os litorais e demais espazos protexidos onde construiron con malas artes? É todo isto non o digo eu só, dino Greenpeace, a UE, nalgúns casos famosos a Unesco e mesmo o The Economist. Cando comecen a denunciar aos seus compañeiros de viaxe igual me replantexo o da pena.

Os chineses si, ¿ e os de aquí?

Ola a tod@s:
Despois dun pequeno descanso volvo á actividade. Leo no Diario de Arousa que Emgrobes denuncia a competencia desleal que supostamente levan a cabo os bazares chineses e que se basea nos horarios e os días de apertura. A verdade é que parece certo que estes establecementos non respectan os horarios e os días de apertura marcados pola Xunta na Lei de Comercio. Ben, entón a denuncia é correcta, pero eu pregúntome que ocorre con todos os outros negocios que hai na vila e que tampouco respectan outras moitas normas legais e non declaran a Facenda. Sei que este é un tema complexo xa que son moitas as persoas que no verán aproveitan para gañar os seus cartos en moitos negocios carentes da legalidade esixible. Eu teño a sospeita de que denunciar aos chineses é fácil e, en cambio, denunciar todos eses negocios hoteleiros e hosteleiros ilegais que proliferan por Ogrobe é moito máis dificil. Simplesmente é unha cuestión de número. Todos sabemos que Ogrobe está cheo de pisos que se alugan e non se declaran, xente que alquila habitacións aos turistas sen os permisos e sen declarar e mesmo hai "pseudohoteles" con televisión e baño nas habitacións que teñen as mesmas carencias. Tamén sei que todos temos familiares que o fan , veciños que o fan, amigos, coñecidos... . Todos estes negocios tamén fan competencia desleal cos establecementos que si pagan os seus impostos e teñen as súas licencias ou cos propietarios de pisos que os alugan pero tamén os declaran. Curiosamente eu coñezo o caso dun hostal que pideu a Asociación de Hosteleiros que denunciasen esta situación e recibiu como resposta: "nosotros no estamos para que los vecinos se enfaden con nosotros" ( senón están para defender os intereses dos hosteleiros cabería preguntarse para que están pero ese é outro tema). O problema está en que semellantes denuncias salpicarían a moita xente e entón é mellor non facelo non vaia ser. Eu non creo que haxa que desatar unha caza pero si que creo que se lles debe advertir a estes veciños que deben regularizar a súa situación nos próximos anos e senón carrexar coas consecuencias. Creoo porque é ilegal, porque é un fraude ao estado ( e polo tanto a todos os que declaran mes tras mes), porque é unha clara competencia desleal e tamén porque creo que se se quere vivir do turismo este ten que estar tan profesionalizado e legalizado como calquera outra actividade e non seguir sendo unha actividade ligada aos sobresoldos. Sei que a moitos vos parecerá que este tema é tarefa imposible, que afecta a moitas persoas e que é unha cousa que "ven de toda a vida"; pero entón tamén vos digo entón ¿porqué nos queixamos dos chinos se fan o mesmo que moita outra xente?. Seguramente porque somos uns hipócritas, porque son estranxeiros e ademais tamén son poucos e non se queixan.

Algunhas lendas mesopotámicas das que todos coñecemos a versión biblica

Olas a tod@s:
Comezo esta serie que vos expliquei na entrada anterior con uns cantos mitos Mesopotámicos que logo foron reformulados na Biblia. O primeiro protagonista vai ser Sargón de Akkad ( ou Agadé) que foi o que se pode considerar o primeiro emperador da historia. Viviu aproximadamente entre o 2334-2279 a.C e foi o fundador do Imperio Acadio que se extendia por toda Mesopotamia e parte de Anatolia. O relato mítico da súa vida dinos que era fillo ilexítimo dunha sacerdotisa que o abandoa nunha cesta de xuncos no río de onde será rescatado e logo formará parte da corte do rei de Kish, onde comeza o seu camiño cara o imperio. Como vedes esta historia crese que é a base da historia bíblica de Moisés. Moitos outros héroes son abandoados polos humanos e postos así baixo o coidado dos deuses ao comezo das súas vidas (Romulo e Remo) pero Sargón é o primeiro coñecido.
Outra das lendas despois recollidas en moitas mitoloxías é a do diluvio: No diluvio mesopotámico os deuses deciden castigar á humanidade polas súas faltas. Ea ( deus creador do mundo, das augas primordias e do saber) avisa a Uta-na-pistim para que constrúa un barco. O barco debe encherse de animais e semillas. Cando chega o diluvio perecen todos menos Uta-pa-nistim e os que van con el no barco. Cando cre que as augas baixaran envia un paxaro para ver se se pode abandoar a nave e despois fai un sacrificio que aplaca aos deuses. Como vedes este relato é a base do relato bíblico de Noé que copia moitas das súas partes. Cren os expertos que o mito ten a súa base en que os mesopotámicos non vían como tan boas as choivas que podían arruinar as súas colleitas fronte ás augas dos rios das que dependían para vivir e si que eran boas (ademais o deus destas augas e Ea/Enki o que avisa do diluvio aos homes).
A terceira lenda tomada pola Biblia de Mesopotamia é a de Job, o santo sufridor e paciente que garda moitos paralelismos co poema mesopotámico do Xusto Sufridor. Neste poema Shubsi- meshre-Shak-kanqui sofre toda unha serie de desgrazas que non parecen ter unha orixe clara. Ainda que as similitudes con Job non son tan grandes como nos dous casos anteriores si que responden ao mesmo tema: a angustia humana ante o mal incomprensible.
Como vedes pois algúns mitos mesopotámicos nos foron transmitidos pola Biblia e outros moitos por outras vías. Debemos recordar que foi en Mesopotamia onde naceu a escritura e que ainda así, a maioría da xente só coñece este conxunto cultural polos ziguráts. Dicía un profesor meu ,de Historia Antiga e de Relixións da Antiguedade, que os mesopotámicos sempre tiveron a mala sorte de non foran alí os ingleses como en Exipto, xa que según el o seu legado era infinitamente maior que o dos exipcios pero tamén era infinitamente inferior o grao de fascinación que despertaban na xente. De esta cultura tamén foron os primeiros adiviños e feiticeiros coñecidos pero diso, se queredes, xa falaremos outro día. Como vedes non me extendín moito nos mitos pero tedes algún comentario ou pregunta, xa sabedes deixade comentarios ou mandade un mail.

Historia,mitoloxía I

Olas a tod@s:
Normalmente escribo cousas de Ogrobe pero quero comezar unha nova sección que se intercalará coas novas e coversas sobre a nosa vila. Nesta nova sección falaremos sobre temas de historia, mitoloxía e relixións. Por suposto esta sección pretende ser divertida e amena con temas interesantes ou cando menos anecdóticos. Animovos a que se queredes suxerir algún tema ou preguntar algo tamén o podedes facer no meu correo: escevolablog@gmail.com

¿A vila dos porcos?

Olas a tod@s:
Despois duns días sen escribir porque as ocupacións non mo permitían quero darvos a miña opininión sobre un tema que recordei hoxe por casualidade. Ben, a historia comeza o verán pasado cando uns turistas que alugaran un piso na Catorse ou na Pratería (agora mesmo non o recordo) me preguntaron onde podían tirar o lixo. Eu resposteilles que por desgraza o lixo nestas rúas non se bota en ningún contenedor senón que se pon á porta ata que veñen os operarios a recollelo. Os dous turistas quedaron abraiados a mirar para min e logo ( insensatos eles) preguntaron onde se podía tirar o vidro e o cartón para a reciclaxe. Tras darlles unhas indicacións voltaron ás súas casas e cando xa se afastaran de min exclamaron: Cari, este es un pueblo de cerdos.
Eu por suposto non concordo de todo con esta última afirmación pero si que a comprendo. O sistema de recollida de lixo de Ogrobe é penoso ( e seguramente algunha cousa máis). Hai rúas onde o lixo non se recolle os sabados pola noite porque o camión grande que o único que traballa o sabado non cabe e entón non se pode recoller. Unha destas rúas é a Pratería, onde cada día hai máis locales de ocio. Tras as protestas dos hosteleiros o anterior concelleiro do ramo comunicou que bueno se a levaban ata a Catorse ou Alexandre Bóveda xa estaba e que ao final o camiño non era tanto. O mesmo ocorría cando da reciclaxe falamos. En resume veu a dicir que levar o lixo ata onde os encargados da recollida pasaran a recollelo non era tanto. Está claro que o camiño non é moito pero esta afirmación clarifica os termos sobre os que se ten construido o sistema do lixo no concello. Primeiro hai que dicir que é totalmente terceiromundista que moitas calles de Ogrobe non teñan contenedores normais e moito menos de reciclaxe. Segundo os veciños e veciñas pagamos para que o concello nos recolla o lixo e polo tanto non me parece moito pedir que o recollan todos os días, máis ainda cando se nos enche a boca continuamente con que somos unha vila turística ( pero isto debe ter reflexo só en outro tipo de infraestructuras). Calquera de nós ten pasado pola Catorse e por algunha rúa máis onde por non ter sido recollido, non estar nun contenedor e por causa do mal tempo, o lixo andaba ciscado por aí ao longo da rúa. O tema da reciclaxe xa é de risa. Moitos temos que ir ata o Corgo ou ata o Pabellón para tirar lixo nos contenedores de reciclaxe. Son da opinión de que hai que facilitarlle ás persoas a protección do medio e a reciclaxe, non pór os contenedores lonxe (para non molestar aos veciños que non lles gusta ver contenedores) a ver se así xa desmoralizamos á xente que este disposta a reciclar. Nos anos nos que vivin noutros concellos en todos tiven a menos de 50 metros contenedores normais e para reciclaxe ( debe ser que á xente non lles molestan ou que alí valen menos). Sempre se pon como excusa que ninguén quere contenedores preto da casa pero o certo é que, no caso dos contenedores de reciclaxe da Catorse, non é que non os quixeran, o asunto era que non se baleiraban e o lixo botaba por fóra e coa choiva formaba un auténtico espectáculo. Noutros casos hai un par de contenedores onde fan falla polo menos catro, botan por fora e ademáis débense limpar unha vez ao ano. Certo que moita xente é porca e non colabora, só hai que ver os vertedoiros que proliferan por aí adiante, pero tamén é certo que o concello non pon os medios suficientes nin moito menos e, tamén é certo, que comportamentos coma o dos vertedoiros non se castigan como se debera. Pois ben, seguro que todos vos coñecedes algún tema máis sobre o lixo, a ver que fai o novo concelleiro do ramo. Porque xa sabedes, podemos deixarnos ir pero despois non nos debe extrañar que moita xente diga: Esta é unha vila de porcos.