As inmobiliarias, honradas tamén as haberá.

Olas a tod@s:
Volvo a escribir de urbanismo, o tema de moda. Fagoo a raiz da polémica cun anónimo na miña anterior columna. Ben, estou seguro de que hai promotores inmobiliarios honrados pero coincidiredes en que ultimamente non o parece. Eu coñezo dez persoas que mercaron un piso neste último ano. Das dez só dúas non tiveron que dar sumas importantes de diñeiro negro para poder facerse co piso e das dúas que non o tiveron que facer unha mercou o piso nunha cooperativa. Polo que eu escoito e leo nos xornais esta é a práctica común no mercado inmobiliario. Eu vivín 7 anos en distintos pisos de aluguer e ningún dos seus propietarios declaraba o aluguer a facenda, os contratos que firmei foron todos de dubidosa legalidade e un dos pisos nin sequera existía pois o home fixo un ático onde se supón que era o trasteiro e polo tanto o piso non existía como tal no rexistro da propiedade ( este último alugueino a través dunha inmobiliaria). Como dixen antes estou seguro que pese aos casos de sobornos, corrupción, construcción sin licencias, etc ; hai seguro promotores inmobiliarios honrados. Agora ben, o que non pode ser é que os promotores se queixen de que hai unha persecución contra eles porque parece que a corrupción tivo e ten un papel importante nos negocios inmobiliarios. O que deberían facer é a través das súas organizacións sectoriais perseguir aos corruptos e non darlles amparo.
En fin serán uns perseguidos pero a verdade é que, visto o visto, a min non me dan pena ningunha. ¿Ou é que cando facían cartos a moreas con subornos e especulación pura e dura levantaron algunha vez a voz para denunciar estas actividades ou para protexer os litorais e demais espazos protexidos onde construiron con malas artes? É todo isto non o digo eu só, dino Greenpeace, a UE, nalgúns casos famosos a Unesco e mesmo o The Economist. Cando comecen a denunciar aos seus compañeiros de viaxe igual me replantexo o da pena.